Ήταν ένας ονειροπόλος, η πραγματικότητα δεν τον άγγιζε και ποτέ δεν απολογήθηκε για αυτή την παράξενη ελευθερία του. Μπορούσε να πετάξει πάνω από τα δέντρα και να μιλήσει την γλώσσα των πουλιών. Ο άνεμος τον παρέσερνε όπου αυτός επιθυμούσε και άκουγε όλα του τα μυστικά, που έφερνε από τόπους που δεν μπορούσε να φτάσει ανθρώπου πόδι. Είχε την δυνατότητα να ακούει τους φόβους των ανθρώπων στα μικρά κλειστοφοβικά διαμερίσματα, να νιώθει την θλίψη τους που γλιστράει απ' τα παράθυρα, να γεύεται την χαρά τους μέσα στις στιγμές. Ήξερε να σχεδιάζει την μυστική γεωγραφία του μη ορατού τόπου, να καταλαβαίνει τα ά-λογα. Μπορούσε να θυμηθεί όλα του τα όνειρα και τα κατέγραφε σε ένα τετράδιο 1000 σελίδων. Έβλεπε κόσμους που κανείς άλλος δεν μπορούσε να δει και μάλιστα, όποτε το ήθελε.
Άνοιγε ένα βιβλίο και συγχρόνως άνοιγε πύλες για να ταξιδέψει σε διηγήσεις και να τις ζήσει. Ποτέ δεν φόρεσε ρολόι, γι' αυτόν ο Χρόνος ήταν η ψευδαίσθηση ενός κόσμου που προσπαθεί όλα να τα ελέγχει. Είχε μια μηχανή προβολής που μπορούσε να ξαναδεί το παρελθόν του και να το κρίνει. Έτσι ζούσε χρόνια που είχε ξεχάσει και ένιωθε νεότερος. Έτσι καταλάβαινε την μυστική σύνδεση όλων των πραγμάτων. Μπορούσε να οσμιστεί όποιο άνθος επιθυμούσε και να ισορροπήσει ανάμεσα στην μεγαλοφυία και το κτήνος. Ο Άνθρωπος αυτός έβλεπε τα άστρα και ήξερε πως είναι η κληρονομιά του, μπορούσε να επικοινωνήσει με οποιοδήποτε πλάσμα, ανθρώπινο και μη. Σκαρφιζόταν νέους φιλοσοφικούς γρίφους και δεν του άρεσαν οι λύσεις, αλλά τα προβλήματα. Όποτε ήθελε μπορούσε να διαπεράσει το κινηματογραφικό πανί και να πρωταγωνιστήσει στην ταινία που του άρεσε. Ο Άνθρωπος αυτός χωρίς ενοχές και περιορισμούς μπορούσε να γευτεί ελεύθερα όλες τις πίκρες και τις χαρές, να σκεφτεί έναν πίνακα μπροστά σε έναν κενό καμβά κι αυτός να ζωγραφιστεί, να φανταστεί μια μουσική μπροστά σε ένα μαύρο πιάνο κι αυτή να παίζεται ως δια μαγείας και να μπορεί να την ηχογραφήσει! Μπορούσε να φανταστεί ένα πιάτο φαγητό, ότι επιθυμούσε και να εμφανιζόταν μπροστά του έτοιμο για να το απολαύσει, ή να φανταζόταν ένα βιβλίο μπροστά σε λευκές σελίδες και το βιβλίο να γραφόταν!
Ένας Άνθρωπος που μπορούσε να ταξιδέψει στα σκλαβοπάζαρα της Αφρικής, να ψάχνει πλούτη στο Νησί των Θησαυρών του Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον, να πρσεύχεται στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας, να γίνει φίλος με τους ιθαγενείς στις ζούγκλες του Αμαζονίου, να κυνηγά φάλαινες στην Ανταρτική, να διασχίζει την Σαχάρα με καμήλα, να ανακαλύψει τα μυστικά των πυραμίδων, να βρει τον Μόμπι Ντικ και να παλέψει με τα πιο περίεργα θαλάσσια τέρατα. Να τα πιει με τον Αλή Μπαμπά στις 1000+1 Νύχτες και να πετάξει με ιπτάμενα χαλιά, να ταξιδέψει με το πλοίο φάντασμα "Ιπτάμενος Ολλανδός", να χορέψει με τα ξωτικά και τις νεράιδες σε όλους τους θρύλους όλων των χωρών. Ένας Άνθρωπος ελεύθερος, που μπορούσε να μεταφερθεί σε όποιο μέρος του κόσμου επιθυμούσε αρκεί να άγγιζε τον χάρτη. Ένας Άνθρωπος που έπαιζε σκάκι ή πόκερ με τον Θεό μπροστά από ένα τεράστιο τζάκι με αραβουργήματα, έχοντας συντροφιά ένα μπουκάλι μπράντυ.
Ο Άνθρωπος αυτός είσαι εν δυνάμει ΕΣΥ! Είσαι ένα μικρό θαύμα, ένας μικρός θεός, ένας ολόκληρος κόσμος με την δική του γεωγραφία, τα δικά του φυσικά φαινόμενα, τους δικούς θρύλους και τις δικές του αφηγήσεις, την δική του τροπαιοθήκη και μνημεία, τις δικές του πληγές και τις δυνατότητες για να καταφέρεις οτιδήποτε! Αρκεί να το πιστέψεις! Ένας Άνθρωπος που κοιτάει προς τα άνω, προς τα άστρα που περιμένει να κληρονομήσει, αναρωτώμενος τι δουλειά έχεις μες στον βούρκο που πολλοί έχουν βουτήξει και το κεφάλι τους! Ένας Άνθρωπος που έχει το θάρρος και το θράσος να βάζει στο τέλος κάθε έκφρασης, θαυμαστικό! ΕΣΥ!
21 σχόλια:
"Ενας μικρός Θεός"... αυτό με καλύπτει 100%. Πιστεύω στη δύναμη του ανθρώπου και στις ικανότητές μας. Κρύβει περίεργες πτυχές όμως το κείμενοPS: Αυτό το "undefined" γιατί δεν το φτιάχνεις στο header κάθε ανάρτησης?
tromero kimeno file samael...den exw na pw kati allo.
Καταπληκτικόοο κείμενο!Απίθανο πραγματικά και ο τ΄τλος τόσο ταιριαστός!Δεν ξέρω αλλά συγκινήθηκα διαβάζοντας το...Οι άνθρωποι έχουμε τόσες δυνατότητες, μπορούμε να κάνουμε τα πάντα αρκεί να το θελήσουμε και να το πιστέψουμε!Υπάρχει μέσα σε όλους μας ένα κρυφό δυναμικό που όταν τα πράγματα δυσκολεύουν ενεργοποιείται!Γιατί η φυσική τάση του ανθρώπου είναι όπως πολύ σωστά λες "να κοιτάζει ψηλά"...
Κορυφαίο ρε φίλε μπράβο σου. Απλά είναι τελικά πργαματικά πολύ δύσκολο να πιστέψουμε όλοι μας οτι έχουμε τόση δύναμη. Γιατί μάθαμε μάλλον να την κρύβουμε πολύ βαθιά μέσα μας.Καλή σου μέρα.
Πολύ όμορφο αυτό που έγραψες και διαφορετικό απο τα άλλα σου κείμενα, επειδή μέσα απ' αυτές τις λέξεις και τον τρόπο που φτιάχνεις εικόνες, καταλαβαίνουμε περισσότερο εσένα. Μου άρεσε και η αισιοδοξία σου αλλά κι αυτός ο μαγικός τρόπος που συνέθεσες την "προσωπικότητα" του πρωταγωνιστή σου, που φαντάζομαι έχει πολλά στοιχεία κι απο σένα. Απ' τα πιο αγαπημένα μου δικά σου...
Το κείμενό σου μου θύμισε έντονα κάτι που είχα γράψει πριν πολλά-πολλά χρόνια. Το ξέθαψα και σκέφτομαι ακόμη και να το δημοσιεύσω. Είναι τουλάχιστον παρήγορο το να συγκλίνουν οι απόψεις.Καταπληκτικό κείκενο.Την καλησπέρα μου και πάντα τέτοια.
Μου αρέσουν πολύ τα κείμενά σου έχω βαρεθεί να το λέω, έχω όμως μια παρατήρηση. Διακρίνω (ή νομίζω ότι διακρίνω) άλλοτε έναν αυτοσαρκασμό και άλλοτε μια υπερβολή (δεν ξέρω πως ακριβώς να το πω!, χρησιμοποιώ και εγώ την υπερβολή!!!)Συγκεκριμένα, αν δεν αφαιρέσω αυτά τα στοιχεία από το κείμενο και το δω ακριβώς όπως το γράφεις έχω να πω ότι διαβάζοντάς το έρχεται στο μυαλό μου ένας υπεράνθρωπος. Αυτός όπως τον περιγράφεις, δεν ξεπερνάει το Θεό αλλά εξισώνεται μαζί του και διακρίνω μοναξιά, καμία επικοινωνία με άλλους. Συμφωνώ ότι ο άνθρωπος από τη φύση του είναι ένα θαύμα, ένας μικρός θεός (κατ’ εικόνα), αλλά εγώ θα ήθελα πρώτα αυτός ο άνθρωπος να γίνει Άνθρωπος, να ξεπεράσει τη ζωώδη φύση του, να καταφέρει να ολοκληρώσει την ανθρώπινη και να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο σε ότι και αν είναι αυτό. Ο τίτλος σου θα μπορούσε σε αυτή τη περίπτωση να ήταν «Ο άΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ».Πολύ ωραία τα τελευταία θέματά σου.
..san katara akougetai ;)Den tha thela na eimai se auti ti...thesi.Pantws to eksistoreis wraia, isws giauto me tromakse.
Πολύ ωραίο, πολύ ωραίο, όπως και το εικαστικό που το συνοδεύει. Μας εξιδανικεύεις έναν ένα ξεχωριστά. Όμορφες και οι επιλογές του τι μπορούμε να κάνουμε. Εκείνο το νησί των θησαυρών και το ακρωτήρι είναι σκέτες προκλήσεις! Μια αθώα/χαζή ερώτηση μόνο να σου κάνω; Σκοπεύεις να το συνδέσεις με το κείμενο για τα blogs ή αφήνεις τον καθένα να κάνει συνειρμούς ταξιδιάρικους και μοναχικούς με πολλά πολλά!!!!;ΚΑΛΗΜΕΡΑ
Υπέροχο κείμενο samael!!Κυρίως η τελευταία σου παράγραφος..μου άρεσε πάρα παρα πολύ!Ο καθενας εχει τις "πληγές και τις δυνατότητες για να καταφέρεις οτιδήποτε! Αρκεί να το πιστέψεις!"Σωστά..το θέμα ειναι να 'ανοικτούμε', να ξεπεράσουμε τη νωχελικότητα, να ψακτούμε στη γνώση, να πονέσουμε, ωστε και να μάθουμε!"αναρωτώμενος τι δουλειά έχεις μες στον βούρκο που πολλοί έχουν βουτήξει και το κεφάλι τους"-!!!!-Υπέροχο.. να είσαι καλά!
είμαι εγώ κάπου μέσα μου και στο τέλος αυτής της πρότασης θα τολμήσω να βάλω θαυμαστικό. οκ! έβαλα!φιλιά βρόχινα!:)
@Mad:Όλοι μας έχουμε δυνάμεις και δυνατότητες που θα μπορούσαμε να τις χρησιμοποιήσουμε για καλό. ΥΓ.Εκεί υποτίθεται ότι θα εμφανιζόταν η ημερομηνία, αλλά όσες φορές κι αν έχω προσπαθήσει δεν φτιάχνει. Κουσούρι του skin, τι να πω; Αν υπάρχει ιδέα πως φτιάχνει...@Puppet Master:Να' σαι καλά ρε φιλαράκι. Καλό σου βράδυ.@awakened:Χαίρομαι που σου άρεσε. Ο ίδιος ο Άνθρωπος είναι μια συγκινητική δημιουργία, που όμως δεν απολαμβάνει αυτό του το χάρισμα, παρά αναλώνεται στην ίδια του την ηλιθιότητα. Ad Astra...
@Εric Draven:Ή την καταπίνουμε και μερικοί από εμάς βγάζουν καπνούς απ' τα αυτιά. Να' σαι καλά Eric. Καλό ξημέρωμα.@Madame de la luna:Έχω γράψει κατά καιρούς τέτοιου ύφους posts. Δεν ξέρω πόσο "ασφαλές" είναι να συμπεράνει κανείς στοιχεία της προσωπικότητας του άλλου στο απρόσωπο internet, αλλά ας είναι :)Σ' ευχαριστώ! @Βασιλιάς της μοναξιάς:Ευχαριστώ βασιλιά για τα καλά λόγια. Περιμένω το κείμενό σου...
@Radio Marconi:Η υπερβολή είναι το αλατοπίπερο της ζωής για μένα, οπότε σωστά διακρίνεις! :) Και χαίρομαι όταν κι άλλοι άνθρωποι τους αρέσει να υπερβάλουν.Ίσως έχεις ακούσει τον στίχο "ο άνθρωπος που μένει μόνος του είναι θηρίο ή θεός". Κι όμως αυτός ο Άνθρωπος που περιγράφω δεν θα μείνει ποτέ μόνος, γιατί ακόμη κι αν τον αρνηθεί το κοπάδι, μπορεί να επικοινωνήσει με κάθε πλάσμα της φύσης. Νομίζω πως αν χαθεί η ζωώδης φύση στον άνθρωπο δεν θα υπάρχει η ισορροπία. Ευχαριστώ φίλε μου, καλό Σαββατοκύριακο.@Ερασιτέχνης άνθρωπος:Όλα έχουν το τίμημά τους. Όμως κι η μεγάλη δύναμη φέρνει μεγάλη ευθύνη. Ίσως αυτό είναι τελικά που τρομάζει. Το να ακούσουμε, να δούμε και να καταλάβουμε πράγματα περισσότερα απ' όσα αντέχουμε.
@Αλέκα:Όλοι μας είμαστε σημαντικοί και ξεχωριστοί αυτή είναι η ομορφιά. Ομ χαρισματικοί άνθρωποι τις περισσότερες φορές δεν έχουν επίγνωση του χαρίσματός τους.Όχι καμία σχέση με τα blogs, δεν μπορούν άλλωστε να συγκριθούν με το μεγαλείο της Ψυχής! Προς ταξιδιάρικες σκέψεις...Καλημέρα!@Roadartist:Η Γνώση φέρνει δύναμη και είναι στο χέρι μας να την αξιοποιήσουμε και για ποιους σκοπούς. Αν δεν πονέσουμε δεν θα μάθουμε να ζούμε. Να 'σαι καλά Roadartist και σ' ευχαριστώ!@Νεράιδα της βροχής:!!!!!!!!!Όλοι είμαστε αλλά δεν το ξέρουμε ακόμη!!!!
Το κειμενάκι αναρτήθηκε και σου το αφιερώνω, γιατί το δικό σου κείμενο με ώθησε να το τραβήξω απ' το συρτάρι.
Να 'σαι καλά φίλε μου. Θα σ' επισκεφτώ το συντομότερο. Καλημέρα.ΥΓ.Δεν είναι υπέροχο το πως μπορούμε να εμπνεύσουμε και να επηρεάσουμε θετικά οι άνθρωποι ο ένας τον άλλον;
Πραγματικά εύγε ακόμα μια φορά . Θαυμάσιο !!Νόμισα κάποια στιγμή ότι με περιγράφεις .Μάλλον με περιγράφεις. Κάποιες φορές νιώθω θαυμάσια να ζω-γραφίζω ,αλλά κάποιες άλλες παράξενα να με ζω-γραφίζουν. Να έχεις ένα καλό απόγευμα και μια διορατική σκέψη …
Χαίρομαι αν σε περιέγραψα, ή αν άνθρωποι σαν κι εσένα περιγράφουν τέτοια κείμενα (χωρίς ίχνος αυτοκολακείας). Σημαίνει ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα. Η ζωγραφική σου φυσάει! Συνέχισε να περιγράφεις την ζωή.Καλό βράδυ Sidera και σ'ευχαριστώ.
poli kalo to keimeno s :) eine kalo na iparxei kati na mas ipen8imizei ti dinami k ti 8elisi p krivume mesa mas, mesa stin monotoni rutina..
@dum spiro spero:Στο χέρι μας είναι να την σπάμε. Όλοι έχουμε μέσα μας δυνάμεις που περιμένουν να τις ξεκλειδώσουμε. Η ρουτίνα μας εφησυχάζει και ξεχνάμε πως είμαστε ικανοί για το μεγάλο καλό.Σ' ευχαριστώ και καλωσήρθες!
Δημοσίευση σχολίου