ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Νεοέλληνας: Η τραγική φιγούρα που θεωρεί τον εαυτό του απόγονο του Σωκράτη και του Αριστοτέλη, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένας βαλκάνιος που δεν έχει αποτινάξει την ανατολίτικη γλίτσα, ξέροντας μόνο να χορεύει τσιφτετέλια και να γλείφει προύχοντες. Η θλιβερή φυλή που βαριέται να κάνει οτιδήποτε, βλέπετε οι πρόγονοί του δούλεψαν τόσο πολύ κι αυτός έχει συσωρευμένη κούραση πλέον για να κάνει οτιδήποτε. Ο νεοέλληνας πάντα βάζει ως μέτρο τον πατριωτισμό του πάνω απ' όλα θεωρώντας το ως μέτρο σύγκρισης με τον οποιοδήποτε και πάντα απαιτεί πιστοποιητικά φρονήματων από τους άλλους. Πιστεύει πως όλοι οι λαοί τον ζηλεύουν και είναι εναντίον του καθώς έτυχε πριν εκατοντάδες χρόνια πριν, στην ίδια γεωγραφική περιοχή κάποιοι άνθρωποι να μεγαλουργήσουν. Ένας ακόμη τομέας που ο νεοέλληνας προβάλει την εικόνα του είναι η θρησκεία. Εκκλησιάζεται συχνά, ακολουθεί μηχανικά τα έθιμα και κάνει με ζήλο τον σταυρό του στο λεωφορείο. Στην πραγματικότητα η υποτιθέμενη αυτή του πίστη είναι ένα χαλάκι που κρύβει από κάτω τις κοινωνικές του αμαρτίες. Ούτως ή άλλως με περισσή ευκολία θα βρίσει τα θεία όποτε χρειαστεί.

Ο νεοέλληνας που αγαπάει τόσο πολύ την πατρίδα του θα πετάξει με ευκολία τα σκουπίδια στον δρόμο, ή από το αυτοκίνητο, θα παρκάρει σε πεζοδρόμια και θα πάρει την θέση του άλλου στην ουρά της τράπεζας ή της δημόσιας υπηρεσίας. Μια καρικατούρα με ανεπτυγμένο Εγώ που δεν τον αφήνει να κοιτάξει πέρα από την μύτη του. Ο νεοέλληνας είναι ελλιπώς ενημερωμένος για το τι συμβαίνει σε άλλα κράτη παρόλο που βλέπει 4,5 ώρες σχεδόν ημερησίως τηλεόραση, η δεύτερη μεγαλύτερη "επίδοση". Η κουλτούρα του νεοελληνικού συνδρόμου περιλαμβάνει τα μπουζούκια, όπου μαριονέτες των πολυεθνικών τραγουδούν βλακείες κι εκείνος τις ραίνει με λουλούδια από νεκροταφεία. Περιλαμβάνει την σπατάλη σε ανόητο βαθμό, με μια δόση επαρχιωτικής αφέλειας. Οτιδήποτε εισάγεται ως μόδα ή τάση από το εξωτερικό, ο νεοέλληνας την ασπάζεται άκριτα. Πριν λίγα χρόνια όπου τα κινητά μπήκαν στην ζωή μας, αποτέλεσαν το μέσο επίδειξης. Πλέον ο καθένας έχει κινητό, οπότε η προσοχή έχει στραφεί στο να αποκτήσουν κάποιο τζιπ ή ένα ακριβό αυτοκίνητο ώστε να παρουσιαστούν ως ισότιμα μέλη μιας ψευτο-ελίτ, όμοιας με αυτήν που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ. Η καταναλωτική μανία του νεοέλληνα δεν περιορίζεται όμως εκεί. Προτιμά να αγοράσει ένα σπίτι μεγαλύτερο της τσέπης του για να κάνει την απαιτούμενη φιγούρα στον περίγυρο. Δεν είναι τυχαίο που όλο και περισσότερα νοικοκυριά χρεώνονται στις τράπεζες.

Ο νεοέλληνας αιτιολογεί την μιζέρια του υποστηρίζοντας πως "είμασταν σκλαβωμένοι 400 χρόνια στους Τούρκους", ώστε να αποτινάξει από πάνω του τις όποιες ευθύνες του αναλογούν για την τωρινή κατάντια. Το νεοελληνικό σύνδρομο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον νεοπλουτισμό, την επίδειξη και την κενότητα. Όλο και περισσότερο διαπιστώνουμε γύρω μας ότι πλουτίζουν άνθρωποι δυσανάλογα με την αξία τους και την προσφορά τους. Δηλαδή δεν έχουν βασιστεί στις σπουδές τους, την δουλειά τους και το υπόβαθρό τους, αλλά στο ότι προσαρμόστηκαν στην κουλτούρα της παράνοιας. Ο νεοέλληνας παίζει απόλυτα τον ρόλο που του έχουν δώσει. Πόσα ζευγάρια πχ ντύνονται, στολίζονται για να βγουν έξω και να κοιτάνε ο ένας τον άλλον; Ο άντρας θα ρουφάει τον φραπέ του και θα παίζει με το κομπολόι που έχει την ελληνική σημαία στο τελείωμά του και η γυναίκα θα κοιτάει τα φρεσκοβαμμένα νύχια της μέσα από τα γυαλιά ηλίου. Παίζουν απλά τους ρόλους του ζευγαριού.

Φυσικά το ελληνικό κράτος έχει μεγάλη ευθύνη αφού εξέθρεψε τέτοιου είδους πολίτες, που κι εκείνοι με την σειρά τους το υποστηρίζουν. Το ελληνικό κράτος είναι απ' τα πλέον διεφθαρμένα παγκοσμίως, με πλήθος νόμων που δεν εφαρμόζονται και αλληλοαναιρούνται, ενώ επιτρέπουν αυθαιρεσίες. Γι' αυτό ο νεοέλληνας απαιτεί αντιφατικά από το κράτος από την μία να τον προστατεύει απ' τους επιτήδειους αλλά απ' την άλλη να του δίνει την δυνατότητα να παρανομήσει. Μάλιστα αυτός που έχει πετύχει κάτι μέσω παρανομιών ή κινήσεων "κάτω απ' το τραπέζι" θεωρείται "μάγκας". Ο νεοέλληνας επιθυμεί την ανέλιξη με κάθε τρόπο, ειδικά αν αυτός ο τρόπος είναι εύκολος και γρήγορος.

Ένα άλλο στοιχείο του νεοέλληνα είναι η έλλειψη κοινωνικής συνείδησης και η αγένειά του. Μπορεί εύκολα να βρίσει και να προσβάλει κάποιον που δεν τον ξέρει, να το παίξει ξερόλας ενώ είναι ημιμαθής. Να σπρώξει για να πιάσει θέση στο λεωφορείο και να τσακωθεί για το τίποτα. Δεν τον ενδιαφέρει τι συμβαίνει γύρω του, αν ο ίδιος δεν είναι πρωταγωνιστής. Μια ναρκισσιστική τάση, σχεδόν επικίνδυνη. Ο παραλογισμός του νεοέλληνα για το-τι-θα-πουν-οι-άλλοι φτάνει ακόμη και στην ταβέρνα. Θα παραγγείλει παραπάνω απ' όσα θέλει και μπορεί να φάει, μόνο και μόνο για να βλέπουν τα διπλανά τραπέζια πόσο γεμάτο είναι το δικό του. Το ότι είναι θύμα της κατανάλωσης δεν χρειάζεται να το ξαναπούμε. Το θεαθήναι μετρά περισσότερο γι' αυτόν από την ουσία. Το αστείο είναι πως ο νεοέλληνας όπως αντιμετωπίζει τους "ξένους" έτσι αντιμετωπίζει και τον γείτονά του, που είναι κι αυτός...Έλληνας!



Ένα ακόμη πεδίο που ο νεοέλληνας προβάλει υπέρμετρα είναι η σεξουαλικότητά του. Θέλει να είναι ενημερωμένος για κάθε στατιστικό που αποδεικνύει την "ανωτερότητα" σ' αυτόν τον τομέα, ρωτάει πόσες φορές πρέπει να κάνει σεξ την εβδομάδα, προσπαθεί να παρουσιάσει την εικόνα του εραστή που όμως πίσω απ' την βιτρίνα κρύβει ένα βουνό από ανασφάλειες. Επίσης έχει την τάση να ζητάει επιβεβαίωση από τις γυναίκες. "Πες μου ότι είμαι ο καλύτερος", "δεν το κάνω καλύτερα απ' τον Μήτσο;" κτλ...Ακόμη κι οι πωλήσεις viagra έχουν αυξηθεί ιδιαίτερα στις ηλικίες 40-45 δηλαδή σε άτομα που λογικά δεν θα έπρεπε να έχουν πρόβλημα, οι οποίοι προφανώς καταναλώνουν τα μπλε χαπάκια για να ταιριάζουν με την εικόνα του "greek lover" που πρέπει.

Το πιο φαιδρό απ' όλα είναι πως πολλές φορές ο νεοέλληνας θεωρεί τον εαυτό του εκτός αυτής της κατηγορίας και μιλάει με τον όρο αυτό υποτιμητικά για τους άλλους που δεν είναι αρκετά ίσοι του. Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει καθαρή φυλή. Ποτέ δεν υπήρξε και δεν έχουμε τίποτα κοινό με τους αρχαίους προγόνους. Ίσως να πήραμε τα αρνητικά τους στοιχεία, πάντως δεν δικαιούμαστε να βαυκαλιζόμαστε με τα επιτεύγματα του παρελθόντος. Η σύγχρονη Ελλάδα δεν προσέφερε στον δυτικό πολιτισμό στο ελάχιστο κι ας έχουμε την ψευδαίσθηση πως όλοι εκτός συνόρων ασχολούνται με εμάς. Δεν αρκεί να λέμε "έχουμε την θάλασσα, τον ήλιο και το σουβλάκι" κι όλα τα άλλα να τα προσπερνάμε. Δεν ωφελεί το να ελπίζουμε αμέτοχοι. Χρειάζεται να διορθωθούμε.

Posted in: διανοητικοί ιοί