Οι Samael είναι ένα συγκρότημα που αν και μύησε πολλούς στο black metal τα τελευταία χρόνια έκανε στροφή στον ήχο του δοκιμάζοντας πιο ηλεκτρονικές φόρμες κάτι που ξένισε τους "βαμμένους" του είδους. Σαφώς το "Solar Soul" ήταν το πιο πολυποίκιλο που είχαν κάνει, ενώ το προπέρσινο "Above" είχε γίνει πιο σκληρό. Το "Lux Mundi" είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σ' αυτα΄τα δύο άλμπουμς και στο πραγματικά ξεχωριστό "Passage". Για την ακρίβεια πλησιάζει κατά πολύ σ' αυτό. Η industrial ατμόσφαιρα, οι mid tempo συνθέσεις και τα electro πλήκτρα έχουν μεγάλη συμμετοχή. Θα έλεγα πως είναι μουσική που ταιριάζει σε "evil" clubs.
Μόνη ένσταση τα drumms που δεν προέρχονται από άνθρωπο αλλά από μηχανή. Βέβαια όποιος παρακολουθεί τους Samael αυτό το χαρακτηριστικό θα το έχει συνηθίσει. Ίσως να πει ότι προσφέρει και στο στυλ τους. Αλλά αν είχαν φυσικό drummer νομίζω πως θα υπήρχαν περισσότερες δυναμικές. Ο δίσκος διαρκεί 48 λεπτά και είναι γεμάτος με τραγούδια προορισμένα να σου μείνουν. Απλές δομές, νεοκλασικό κλίμα σε κάποιες στιγμές, τερατώδης παραγωγή. Οι ενορχηστρώσεις ισορροπούν σωστά.
Τα "Luxferre", "Of War", "Antigod" (νέος ύμνος), "For A Thousand Years"είναι heavy και ατμοσφαιρικά. Μεσαίων ταχυτήτων με refrains που μαγνητίζουν. Το "The Shadow of the Sword" είναι πιο up tempo και θυμίζει το "Rain" από το "Passage". Tribal ρυθμοί στο "In the Deep" και τελετουργικές κιθάρες, προσωπικό αγαπημένο και σίγουρα διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Τους ταιριάζει πολύ αυτού του είδους η...δοκιμή. Μπαλαντοειδές (!) το "Mother Night" και ενδιαφέρον για το ιδίωμα. Πορωτικό το "In Gold We Trust" και οι Ελβετοί κάνουν κριτική στον σύγχρονο υλισμό. Το "Truth Marching On" ξεκινά με εκκλησιαστικά πλήκτρα και γρήγορα blasts, ίσως το ότι πιο κοντά στα πρώτα τους έργα.
Δεν περιμένω να κυκλοφορήσουν ξανά κάτι αντίστοιχο του "Ceremony of Opposites", αλλά οι περισσότεροι θα ευχαριστηθούν αυτόν τον δίσκο, ακριβώς επειδή έχει ρυθμική μουσική και ενέργεια. Οι Samael πειραματίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια και τώρα ανανεώνουν το ενδιαφέρον για το όνομά τους, αρκετά για να απασχολήσουν και τους οπαδούς τους που τους είχαν παρατήσει. Συνεχίζουν συνειδητά να απέχουν από το black metal, προσαρμόζοντας τις ανησυχίες τους, στον ήχο τους. Όλα τα στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν είναι παρόντα με τρόπο που δημιουργεί μια ψυχρή ατμόσφαιρα, εφιαλτική αλλά και μεγαλειώδη. Δεν είναι η δισκάρα, αλλά ένα αρκετά καλό άλμπουμ. Έχει πολές καλές στιγμές αλλά η βασική του αδυναμία είναι ότι επαναλαμβάνεται.
Τρίτη 3 Μαΐου 2011
SAMAEL-LUX MUNDI
1 σχόλια:
Ωραίοι οι Samael, από τον νέο τους δίσκο έχω ακούσει ένα μόνο κομμάτι αλλά ήταν πολύ πολύ καλό! Δυνατό και με ωραία φωνητικά.
Δημοσίευση σχολίου