ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ:ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΩΝ ΖΟΜΠΙ

Μετά τον πρόσφατο τελικό κυπέλλου στο ποδόσφαιρο ή μάλλον στο κλωτσοσκούφι της ελληνικής μιζέριας, η ατιμωρησία είχε και πάλι τον λόγο. Δεν υπάρχει υγιής άνθρωπος που να μην καταδικάζει τα έκτροπα. Είσοδος οπαδών στον αγωνιστικό χώρο, απειλή σωματικής ακεραιότητας παικτών και ανθρώπων που νόμιζαν ότι το γήπεδο είναι απλά μέρος διασκέδασης. Φευ! Έχουν στερέψει οι λέξεις; Σίγουρα ναι. Το ποδόσφαιρο έχει γίνει το άντρο των άπλυτων χούλιγκανς, των κοιλαράδων μεγαλοπαραγόντων με ύφος ψευτομαγκιάς, των λαμογιών που πλουτίζουν από στημένους αγώνες και παράνομο στοίχημα.

Ευθύνη έχουν και οι ποδοσφαιριστές που ποτέ δεν έχουν αποχωρήσει όλοι (και των δυο ομάδων) όταν συμβαίνουν τέτοια περιστατικά. Θα πρέπει να κοπούν οι κρατικές επιχορηγήσεις προς τις ομάδες. Οι ΠΑΕ ως επιχειρήσεις να υπαχθούν στο αντίστοιχο υπουργείο, να ελέγχονται οι σύνδεσμοι, να δίνονται αποκλειστικά ονομαστικά εισιτήρια και επιτέλους να μην τιμωρούνται ομάδες, αλλά όποιος βιαιοπραγεί να συλλαμβάνεται όπως σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση. Όμως και επειδή οι ομάδες ευθύνονται για την ανατροφή τέτοιων οπαδών, ας διαλυόταν το επαγγελματικό πρωτάθλημα, στην ανάγκη ας μην γινόταν καν για κάποια χρόνια και όλες οι ελληνικές ομάδες να μην συμμετείχαν σε καμία διεθνή διοργάνωση.

Τα παραπάνω μπορεί να ακούγονται υπερβολικά, αλλά επειδή χρόνια τώρα χορτάσαμε από ευχολόγια, ας κάψουμε το ελληνικό ποδόσφαιρο, ως σώμα σε προχωρημένη σήψη. Η γάγγραινα βέβαια είναι στις δομές της ίδιας της κοινωνίας. Λειτουργεί τίποτα σωστά για να διεξάγεται κι ένα πολιτισμένο αθλητικό γεγονός; Πρέπει να θρηνήσουμε νεκρούς; Από τύχη δεν έχει πάθει κάτι σοβαρό ποδοσφαιριστής. Θύματα είχαμε και θα ξαναέχουμε. Αυτοί που διοικούν τον επαγγελματικό αθλητισμό είναι διαπιστωμένα ανίκανοι και η πολιτεία δεν έχει την παραμικρή βούληση να λύσει το πρόβλημα. Γιατί; Γιατί δεν θέλει αλλά δεν μπορεί ν' αποτινάξει από πάνω της μια προέκτασή της. Πριν λίγο καιρό έγιναν επεισόδια στο χάντμπολ άκουσον-άκουσον, αύριο σίγουρα θα γίνουν (πάλι) στο μπάσκετ, επίθεση είχαν δεχθεί αθλήτριες σε αγώνα γυναικείου βόλει.

Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχουν οπαδοί που διαδηλώνουν για τις ομάδες τους, όπως αυτοί του Ηρακλή, της ΑΕΚ, πιο πριν του ΠΑΟ κοκ σαν να τρώνε ψωμί ή λες και κρίνεται το μέλλον τους! Αλλά για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, όταν τους μειώνουν μισθούς και συντάξεις κάθονται στον καναπέ. Μια ολόκληρη παραβιομηχανία παρασιτεί από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, γι' αυτό το συντηρεί όπως-όπως, ασχέτως αν βρωμάει και ζέχνει. Η αλητεία νομιμοποιείται στα γήπεδα, αφού υπάρχει ανοχή. Δεν με νοιάζει τι ψυχολογικά, αγαμίες και κόμπλεξ κουβαλάει ο καθένας που φοράει ένα κασκόλ και μια φανέλα πουλώντας "αφοσίωση" στην ομάδα. Ξέρω ότι οι οργανωμένοι στρατοί δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Και έτσι λειτουργούν και εξωγηπεδικά, στην καθημερινότητα, όπου μολύνουν τον αέρα που αναπνέουμε.

Posted in: κοινωνία