Με τον όρο "αταβισμό" εννούμε την επανεμφάνιση ιδεών και συμπεριφορών που είχαν εξαφανιστεί και τις θεωρούσαμε χαμένες στην λήθη. Το πρωτόγονο στοιχείο. Αυτό επανέρχεται στον 5ο δίσκο των Otep, οι οποίοι δεν καινοτομούν, αλλά συνεχίζουν να παίζουν nu metal με "μπαγιάτικες κιθάρες" και οργισμένους ρυθμούς. Τα φωνητικά της Shamaya είναι πάντα ακραία αν και χρησιμοποιεί και καθαρά ή γρέζα. Υπάρχει μια άρρωστη ατμόσφαιρα όσο τα προσωπικά τραύματα της frontwoman για ακόμη μια φορά έρχονται στο φως.
Τα περισσότερα τραγούδια είναι ρυθμικά όπως τα "Remember to Forget", το έχω-τσίτα-νεύρα "I, Alone" ή το το υμνικό "Fists Fall", αλλά υπάρχει και η μπαλάντα "We Dream Like Lions", ένα ακουστικό και υπνωτιστικό τραγούδι. Από τα πιο όμορφα που έχει γράψει η μπάντα.
Τα "Baby's Breath" και "Bible Belt" είναι ήρεμα, αλλά νοσηρά και περισσότερο έχουν τον χαρακτήρα ιντερλούδιων με την Shamaya να διηγείται. Η διασκευή στο "Not to Touch the Earth" των Doors κρίνεται ως καλή.
Το "Atavist" συνεχίζει τον ζωώδη αλλά και καλλιτεχνικό τρόπο έκφρασης των προκατόχων του. Η Otep είναι παθιασμένη με αυτό που κάνει, με ότι κι αν δημιουργεί και το προσωπικό της γκρουπ, αποτελεί το όχημα των ανησυχιών της. Πολιτική, θρησκεία, πατριωτισμός και οι σεξουαλικές προτιμήσεις, συνεχίζουν να είναι τα θέματα που καταπιάνονται οι στίχοι. Σίγουρα επαναλαμβάνονται κάποια μουσικά θέματα που συναντήσαμε στα προηγούμενα άλμπουμς, αλλά παραμένουν ξεσηκωτικά.
RATING: 7\10
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=3K97FQxi10M?rel=0&w=560&h=349]
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου