Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ



Λερωθήκαμε με παγωτό μηχανής που έλιωνε στα χέρια μας. Ήπιαμε δροσερά mojitos μέντας και παγωμένες μπίρες. Βουτήξαμε σε νερά με οινοπνευματί χρώμα και γέμισαν οι σαγιονάρες με άμμο. Ιδρώσαμε κάνοντας έρωτα κάτω από το κόκκινο φεγγάρι. Ανταλλάξαμε όμορφα λόγια και καήκαμε από τον ήλιο. Βολτάραμε στην Αθήνα όταν ήταν άδεια μες στον Δεκαπενταύγουστο. Φάγαμε τροπικά φρούτα και παραδοσιακές νοστιμιές. Πατήσαμε αχινούς και μας τσίμπησαν κουνούπια. Μεθύσαμε με ντόπιο κρασί και ούζο με γλυκάνισο. Διαβάσαμε βιβλία κάτω από την σκιά, με τα τζιτζίκια να τραγουδούν.

Τραβήξαμε φωτογραφίες για να γεμίσουμε τα άλμπουμς για τον Χειμώνα και την καρδιά με αναμνήσεις. Είδαμε ταινίες σε θερινό κινηματογάφο. Δοκιμάσαμε γλυκά κουταλιού από χωριά. Φορέσαμε διάφορα χρώματα και ξαπλώσαμε στην αμμουδιά. Βρήκαμε παλιούς φίλους, κάναμε νέους, ερωτευτήκαμε κάποιο νέο πρόσωπο ή παθιαστήκαμε ακόμη περισσότερο με το παλιό. Αλλάξαμε αποφάσεις για τον προορισμό των διακοπών. Εξερευνήσαμε σοκάκια και καταστρώσαμε μεγαλόπνοα σχέδια για το Φθινόπωρο που σίγουρα θα ακυρώσουμε. Ταξιδέψαμε σε νέους τόπους και εμπνευστήκαμε νέες ιδέες. Ζεσταθήκαμε και κάναμε πολλά κρύα ντουζ.

Κολυμπήσαμε στην θάλασσα, μελαγχολήσαμε στην θάλλασα, ρεμβάσαμε στην θάλασσα, βουτήξαμε στον εσωτερικό ωκεανό. Νιώσαμε πιο χαλαροί και πιο αισιόδοξοι. Γελάσαμε μαζί με τον ήλιο, κλάψαμε στην νυχτερινή σιγαλιά. Γίναμε ένα, μυρίσαμε λουλούδια, μας ξύπνησε κάποιος γείτονας νωρίς το πρωί ενώ είχαμε χρόνο για ύπνο ως το μεσημέρι. Ψαρέψαμε λιθρίνια και βάλαμε δόλωμα στις  ιδέες. Ακούσαμε πολλές νέες μουσικές και χαλάσαμε το air condition. Κλείσαμε την τηλεόραση και ξεχάσαμε τα realities και τις ψεύτικες ειδήσεις.

Λατρεύω το καλοκαίρι. Δεν θα χωρίσουμε ποτέ. Κι ας έρθει ο Χειμώνας, βαθιά μες στην καρδιά μου πάντα θα ζει ένα καλοκαίρι που θα αρνείται να πεθάνει.

1 σχόλια:

Καλοκαίρι!Η πιο τέλεια εποχή του χρόνου και η αγαπημένη μου ίσως και από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκα...Το περιέγραψες τόσο όμορφα που δεν έχω να προσθέσω κάτι!Από τα καλύτερα κείμενα που έχω διαβάσει!

Όταν μπαίνει ο χειμώνας πάντα με πιάνει μια μικρή μελαγχολία, ευτυχώς που έχω όλες τις εποχές δίπλα μου τον άνθρωπο της ζωής μου και αυτό φτάνει για να ομορφαίνουν και οι υπόλοιπες...

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More