SOILWORK-THE PANIC BROADCAST

Oι Σουηδοί Soilwork αμερικανοποίησαν αρκετά τον ήχο τους με τα τελευταία τους άλμπουμς, στοχεύοντας στην αντίστοιχη αγορά. Το σήμα κατατεθέν τους είναι τα γρήγορα τραγούδια με τα μελωδικά refrains. Από τους πρωτομάστορες του μελωδικού death κυκλοφόρησαν στο παρελθόν κάποιους καλούς δίσκους, αλλά το προηγούμενο "Sworn to A Great Divide" ήταν μια απογοήτευση. Το "The Panic Proadcast" αλλάζει λίγο το κλίμα, κυρίως λόγω της επιστροφής του κιθαρίστα Peter Witchers. Οι δομές των συνθέσεων παραμένουν ίδιες, με κάποια power και thrash στοιχεία να εμπλουτίζουν τον ήχο της μπάντας.Η συμβολή του Witchers κρίνεται καθοριστική, αφού οι συνθέσεις διαπνέονται από μια φρεσκάδα και τα χαρακτηριστικά της σκηνής του Goetenborg επιστρέφουν. Ο Speed τραγουδάει υπέροχα καθαρά φωνητικά και καφρίζει όσο χρειάζεται για να μας πωρώσει.Είναι ένας πολυδιάστατος τραγουδιστής που παρουσιάζει συνεχώς βελτίωση. Τραγούδια που ξεχωρίζουν σίγουρα το "Late For The Kill, Early For The Slaughter", "King Of The Threshold"), το πειραματικό "Epitome" τα groove-άτα "Two Lives Worth Of Reckoning", "Night Comes Clean" και "The Thrill", ενώ το καταιγιστικό "Deliverance Is Mine", είναι ένα hit-άκι ολκής, από αυτά που μας έχουν συνηθίσει να μας ξεσηκώνουν.

Η πατέντα της μπάντας να καταλήγει το κάθε τραγούδι σε πιο εμπορικούς δρόμους, μερικές φορές καταστρέφει το τελικό αποτέλεσμα. Εκτελεστικά το συγκρότημα βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, με το rhythm section να ακούγεται στιβαρό και το κιθαριστικό δίδυμο να μας προσφέρει μερικά ευφάνταστα solos. Aπό το "Figure Number Five" έχουν ν' ακουστούν οι Soilwork τόσο εμπνευσμένοι. Ένα και μόνο άκουσμα στην εναλλαγή των δυο τους στο "Deliverance Is Mine" είναι αρκετό για να πείσει. Τα πλήκτρα και τα ηλεκτρονικά σημεία είναι φανερά πιο λίγα από το παρελθόν, λόγω της πιο heavy προσέγγισης του δίσκου.

Συνοψίζοντας, το "The Panic Broadcast" μοιάζει σαν μια ανακεφαλαίωση του έργου των Soilwork. Ο τσαμπουκάς, η δύναμη, οι άρτιες μελωδίες και τα συναυλιακά refrains συνδυάζονται με την πειραματική διάθεση των Σουηδών, οι οποίοι εδώ θα φέρουν και πάλι κοντά τους, αυτούς που τους άφησαν μετά την αμερικάνικη στροφή τους. Μοντέρνο αλλά και παραδοσιακό, με την μπάντα να ξαναβρίσκει την ισορροπία μεταξύ επιθετικότητας και μελωδίας. Πολύ καλός δίσκος, αλλά όχι το μεγάλο βήμα προς τα εμπρός που θα περίμενε κάποιος.

RATING: 7\10

Posted in: album reviews,melodic death,music