Ο ΣΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ

Υπάρχει ένα χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τον Άνθρωπο από τα ζώα. Είναι η Φαντασία. Η δυνατότητα να ελπίζει, να οραματίζεται το μέλλον του, ακόμη και να έχει την γνώση ότι κάποτε θα πεθάνει. Ο άνθρωπος μπορεί να σκέφτεται κι αυτό είναι το μεγαλύτερο όπλο του. Έχει την δύναμη να κρίνει και να αμφιβάλλει. Η κριτική ικανότητα και η αμφιβολία είναι η μαγιά της δημιουργίας. Μέσω αυτής αναζητάς την αλήθεια και μελετάς την φύση των πραγμάτων. Αν δεν αμφισβητήσεις την δεδομένη πραγματικότητα, δεν μπορείς να βρεις κι άλλους δρόμους. Αν δεν κριτικάρεις το κατεστημένο (οποιασδήποτε μορφής) δεν μπορείς να επαναστατήσεις.

Αν απλά δέχεσαι το κάθε "πιάτο ημέρας" τότε ή γίνεσαι ένας χαζοχαρούμενος υπήκοος που ψάχνει για "άρτο και θεάματα" ή ένας δυστυχισμένος άνθρωπος που βλέπει παντού αδιέξοδα και στερείται την δυνατότητα δημιουργίας. Στην σημερινή εποχή, η μηχανή έχει υπερτερήσει του ανθρώπου. Βέβαια οι μηχανές δεν αμφισβητούν, ούτε κρίνουν, απλά δέχονται εντολές και επεξεργάζονται τα δεδομένα. Αν όμως μια ανεπτυγμένη τεχνητή νοημοσύνη μπορούσε να αισθανθεί και να ονειρευτεί ότι θα γίνει κάτι παραπάνω από μια απλή μηχανή, τότε θα στρεφόταν εναντίον του δημιουργού της.

Η μόνη βεβαιότητα είναι πως "τα πάντα ρει" όπως είχε πει ο Ηράκλητος. Ο άνθρωπος προόδευσε και δημιούργησε επειδή τόλμησε να αμφισβητήσει τα όριά του και τα δεδομένα του περιβάλλοντος. Έτσι έφτιαξε τεχνολογία και εμπνεύστηκε την φιλοσοφία. Με την μάχη κατά του δαίμονα εαυτού (όπως γράφει πάνω στον τάφο του Jim Morisson) εξυψώθηκε μέσω της τέχνης. Διαφορετικά θα παρέμενε στάσιμος, προβλέψιμος, υπάκουος των εξουσιαστών του. Θρώσκει άνω και αυτό είναι το πεπρωμένο του Ανθρώπου. Αυτό είναι το όπλο του κι ας στρέφεται πολλές φορές εναντίον του. Πέτρα που δεν κυλάει χορταριάζει.

Posted in: άνθρωπος