Mε μπέρδεψαν οι Nachtmystium σ' αυτή την συνέχεια του Black Meddle. Με μπέρδεψαν γιατί ενώ από την μία ακούω όμορφη μουσική που σπάει τα στεγανά του παραδοσιακού black metal, από την άλλη ακούω τις έξυπνες ιδέες τους, "κουρασμένες". Στο προηγούμενο, "Assasins" έδωσαν ρέστα παντρεύοντας black, progressive rock και ψυχεδέλεια. Το "Addicts" είναι ιδιαίτερο και δύσκολο σαν άκουσμα. Έχουμε να κάνουμε με καλοκαιρινό black metal!Ναι το ξέρω πως ακούγεται "κάπως", αλλά όταν ακούς τραγούδια σαν το ψυχεδελικό "Νightfall", τα synth pop στοιχεία στο "No Funeral", το ποτισμένο στα παραισθησιογόνα ομώνυμο, το "The End is Eternal" που ναι μεν έχει black ταυτότητα, αλλά η '70s prog rock ατμόσφαιρα δεν το κάνει μια τυπική σύνθεση, ομοίως και το "Blood Trance Fusion". Ίσως για να συνενοηθούμε καλύτερα, ο όρος progressive black metal να είναι πιο ταιριαστός για την περίπτωσή τους. Κάποια jazz στοιχεία το κάνουν πιο "ταξιδιάρικο", ενώ τα πραγματικά black ξεσπάσματα είναι δυνατά, ρίχνοντας το βάρος περισσότερο στις μελωδίες. Τα solos προσφέρουν στην ατμόσφαιρα, σε σημείο που μπορείς να φανταστείς τον δίσκο με καθαρά φωνητικά.
Το "Εvery Last Drop" που κλείνει τον δίσκο-τριπάκι, ξεκινά με ακουστικές κιθάρες και κάποια ψυχεδελικά effects είναι το ιδανικό τραγούδι για να περιγράψει αυτό που επιχειρούν εδώ οι Nachtmystium. Η αλήθεια είναι πως το εγχείρημά τους είναι ιδιαίτερα φιλόδοξο στο να ενώσουν το black, το prog, την ψυχεδέλεια και κάποια pop στοιχεία. Τα φωνητικά είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος black, αν και σε στιγμές γίνονται πιο γρέζα. Ίσως ταίριαζαν ορισμένα υμνικά. Το "Addicts" διαπνέεται από μελαγχολία και η πειραματική του φύση ίσως ξενίσει πολλούς. Ιδανικό άκουσμα όταν ο ήλιος κοντεύει να δύσει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου