Οι Βραζιλιάνοι thrashers θα έλεγα πως ελάχιστα θυμίζουν το θρυλικό συγκρότημα της δεκαετίας του '80 και των αρχών του '90. Με την αποχώρηση των αδελφών Cavalera έστω και σε βάρδιες, πολλά έχουν αλλάξει. Το νέο τους πόνημα είναι concept και βασίζεται στο σενάριο του "Clockwork Orange" της καταπληκτικής ταινίας του Kubrick. Σίγουρα αυτό προσδίδει στο album άλλη διάσταση, όμως αν μουσικά ήταν αδιάφορο, δεν θα μας απασχολούσε καν το concept. Ο δίσκος είναι διαφορετικός για Sepultura, πιο ατμοσφαιρικός και περιέχει 18 κομμάτια ανάμεσα στα οποία και αρκετά ιντερλούδια. Ας πούμε υπάρχει το "Ludwig Van" που είναι μια συρραφή έργων του Beethoven, καθώς ο πρωταγωνιστής της ιστορίας αγαπάει πολύ την μουσική του. Σίγουρα οι παραδοσιακοί οπαδοί του thrash θα ξενίσουν από την ύπαρξη τέτοιων πρωτοποριών, αλλά ταιριάζουν στις ανάγκες του concept.
Το album είναι χωρισμένο σε 4 κεφάλαια με ένα ιντερλούδιο να ξεκινά το καθένα, (τα A-Lex I, II, III και IV αντίστοιχα) όμως δεν απουσιάζουν οι οργισμένες κιθάρες και η thrash τραχύτητα, αν και έχω ένσταση για τα hardcore φωνητικά του Derrick Green. Ethnic πινελιές υπάρχουν διάσπαρτες στον δίσκο, πνευστά, ακουστική κιθάρα, διαφόρων ειδών κρουστά, αλλά κυρίως πολλή οργή. Στα τραγούδια: Το "Filthy Rot" είναι αρκετά δυνατό, το "We’ve Lost You" έχει πολύ καλά ατμοσφαιρικά μέρη στις κιθάρες περισσότερο είναι mid tempo, το "What I do!" μας δίνει λίγο νεύρο, το "Sadistic Values" είναι από τα πιο καλά heavy κομμάτια εδώ μέσα με ωραία riffs, όπως και το "Forceful Behavior" που μοιάζει με ξέσπασμα. Γενικά το "A-Lex" είναι καλό, ίσως το καλύτερο που μπορούν να κάνουν οι Sepultura με αυτήν την σύνθεση. Αυτό που οφείλουμε όμως να τους αναγνωρίσουμε είναι πως ρισκάρουν, δοκιμάζουν να καταπιαστούν με ένα δύσκολο σενάριο φιλτραρισμένο μέσα από το thrash, πειραματίζονται και δημιουργούν έναν δίσκο που εκτός απ' το ότι είναι αξιοπρεπής, είναι και..."παράξενος", λίγο άρρωστος, αλλά που σου κεντρίζει το ενδιαφέρον να τον ακούσεις.
Προσπάθησαν να βρουν την ιδανική τομή της ταχύτητας με την ατμόσφαιρα, χωρίς να χάσουν σε ευθύτητα. Θέλει λίγες ακροάσεις για να δείξει την ποικιλία του και είναι διαφορετικός για τα δεδομένα της μπάντας. Σε όσους δεν έχουν κολλήματα με το ποιοι είναι σήμερα οι Sepultura θα τους αρέσει, αφού μοιάζει ηχητικά με το προηγούμενό τους, το "Dante XXI" που ήταν επίσης concept. Οι υπόλοιποι μάλλον θα διχαστούν για άλλη μια φορά, αφού αυτό που ακούμε θυμίζει Sepultura ως ήχος, αλλά δεν είναι έτσι όπως τους ξέραμε. Πάντως μουσικά το "Α-Lex" είναι καλό κι αυτό είναι το ζητούμενο. Καλά όλα αυτά, αλλά το...τιμημένο το reunion κάντε το επιτέλους ρε μάγκες!
Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009
SEPULTURA- A LEX
6 σχόλια:
Ενδιαφέρον φαίνεται ο δίσκος!Θα κανονίσω ν'ακούσω μερικά κομμάτια...Στην μουσική δε χωράνε κολλήματα!Αν ειναι καλό κάτι είναι καλό ανεξαρτήτως παρελθόντος συγκροτήματος κτλ.
Αν και λατρης της παλιας εποχης των Sepultura θα ηθελα παρα πολυ να ακουσω αυτον τον δισκο γιατι:1)Φαινεται ενδιαφερον και σαν σεναριο αλλα και μουσικα2)Andreas Kisser.Τεραστιος κιθαριστας για μενα...3)Επειδη πραγματικα τους θαυμαζω διοτι παρ'οτι εφυγαν τα δυο αδερφια Cavalera προσπαθουν να αποδειξουν οτι τα καταφερνουν ανετα και χωρις αυτους και αυτο ειναι πραγματικα το πνευμα του Thrash Metal. Να μην το βαζεις κατω ποτε και με καμμια δυσκολια κρατωντας την αξιοπρεπεια σου...Οσο για το reunion. Πιστευω πως ο μεγαλος πρεπει να παρει τον μικρο στους Soulfly.Μπορει το Inflikted να μου αρεσε πολυ αλλα τι projects και μαλακιες...Αδερφια ειστε ρε! Οχι επιχειρηματιες-τραγουδιστες για να κανετε εκτατες συνεργασιες!
I'll try it dude :)για να δούμε...
@Αwakened:Κι εγώ αυτής της λογικής είμαι, ότι δεν πρέπει να κρίνουμε κάθε συγκρότημα σύμφωνα με το πως το έχουμε συνηθίσει ή το πως θα έπρεπε να είναι. Αν και θέλω reunion!@Jerronymo:Ο Kisser νομίζω ότι είναι το μοναδικό συστατικό των παλιών Sepultura. Υπάρχει ατμόσφαιρα και βία σαν την ταινία, άρα μάλλον το πέτυχαν. Πραγματικά οι Seps το παλεύουν αν και πολλοί μπορεί να τους κατηγορήσουν ότι καπηλεύονται το όνομα για τα $$$. Να σου πω την αλήθεια κι εγώ δεν τα πάω όλα αυτά τα projects που έχουν μουσικά τόσες ομοιότητες. Ίσως να μην βγάλουν άλλο Cavalera Conspiracy, μακάρι δηλαδή! ;)@Balidor:Αξίζει, ειδικά σε σχέση με τα τελευταία τους \m/
Θεωρώ τη νέα προσπάθεια των Seps καλή, δεδομένου του οτι η εποχή του Arise και του Chaos AD έχουν περάσει εδώ και πολύ καιρό. Είναι ίσως οτι πιο ατμοσφαιρικό/ψυχεδελικό έχουν κυκλοφορησει. Και πολύ mid-tempo. Πραγματικά, πρέπει κάποιος να τους αναγνωρίσει οτι:1) ο Dante XXI, ο Roorback και ο A-Lex είναι πολύ καλύτεροι απο τα 2 πρώτα άλμπουμ με τον Greene στα φωνητικά (Against , Sepulnation).2) Δεν αναμασούν τα ίδια και τα ίδια, κάτι το οποίο κατα τη γνώμη μου κάνουν οι Soulfly (με εξαίρεση το 1ο τους αλμπουμ, και λίγα τραγούδια απο τα επόμενα άλμπουμ)κάνουν.
Το σίγουρο είναι ότι το προσπαθούν και δεν το παίζουν στάσιμοι, ούτε προσπαθούν να αναπαράγουν τον παλιό τους ήχο. Οι Soulfly δοκιμάζουν μουσικές από διάφορες χώρες, ωστόσο επαναλαμβάνονται σε αρκετά τραγούδια, χωρίς βέβαια να μην είναι γαμώ. Μου φαίνεται πως η επανασύνδεση θα κάνει καλό σε όλους.
Δημοσίευση σχολίου