Οι Ιρλανδοί έχουν αίμα που βράζει. Δεν είναι νέο αυτό. Έχουν δώσει διαπιστευτήρια, ψυχωμένης μουσικής. Οι Darkest Era, προέρχονται από το σμαραγδένιο νησί και κυκλοφόρησαν πριν λίγο καιρό το πρώτο τους άλμπουμ.
Οι ηχητικές τους ομοιότητες με τους Primordial είναι εμφανείς, όσο αφορά τον κέλτικο αέρα που αποπνέουν οι μελωδίες τους, αλλά και το επικό συναίσθημα που είναι διάχυτο σε όλο τον δίσκο. Οι Darkest Era δεν είναι μια rip-off μπάντα βέβαια, αλλά αντιθέτως, λειτουργούν ω συνδετικός κρίκος ανάμεσα σ' αυτόν τον ήχο και τους Thin Lizzy.
Κάποια σκόρπια black στοιχεία κάνουν την εμφάνισή τους, περισσότερο κρυμμένα μέσα στα riffs, παρουσιάζοντας την folky πλευρά τους. Η ιρλανδική κουλτούρα έχει μπολιαστεί στην μουσική των Darkest Era, ένας συνδυασμός θλίψης και οργής. Συναισθήματα που φαίνεται ότι διακατέχουν την ψυχοσύνθεση ενός ολόκληρου λαού.
Όμορφες μελωδίες, ενορχηστρώσεις προσεκτικά μελετημένες, refrains που δεν χρειάζονται πάνω από μια ακρόαση για να τα θυμάσαι και φωνητικά που ακούγονται όπως ο μοναχικός πολεμιστής μέσα στην καταιγίδα. Οι ακουστικές κιθάρες όπου χρησιμοποιούνται, προσθέτουν μελαγχολία. Τα "An Ancient Fire Burns" και "Beneath the Frozen Skies" είναι χαρακτηριστικά του ταλέντου τους. Εξαιρετικό το folk "Poem to the Gael", που ουσιαστικά είναι απαγγελία ενός ποιήματος, ενώ το κλείσιμο του δίσκου με το "The Last Caress of Light Before the Dark" είναι μεγαλειώδες.
Μεγάλο ατού των Darkest Era είναι η ικανότητά τους στην τραγουδοποιία. Η μουσική τους είναι όμορφη και φτιαγμένη από το παλαιάς κοπής epic\heavy metal, που μπορεί να τέμνει τους Warlord με τους Bathory. Μουντάδα, ηρωισμός και αφηγήσεις από το παρελθόν, χωρίς φρου-φρου κι αρώματα. Καταλαβαίνω γιατί θα ενθουσιάσει πολλούς, αλλά νομίζω πως έχουν ακόμη περιθώριο στο να κάνουν πιο προσωπικό τον ήχο τους.
Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012
DARKEST ERA-THE LAST CARESS OF LIGHT
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου