Θεωρούσα καλύτερο δίσκο των Bleeding Through, πάντα το "Declaration". Ο συνδυασμός metalcore με symphonic black δεν φαινόταν σαν μια ατυχής συρραφή ιδεών. Αυτή τους την πτυχή, την εξελίσσουν ακόμη περισσότερο οι Αμερικάνοι, στο "The Great Fire".
Heavy, σκοτεινό και πιο κινηματογραφικό απ' όσα έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Τι έχει αλλάξει; Γράφουν μερικές από τις πιο ώριμες συνθέσεις τους, με τρομερούς ρυθμούς, ατμόσφαιρα και refrains. Τα πλήκτρα κάνουν επικό\πολεμικό το κλίμα, ενώ οι κιθάρες μοιάζουν με όπλα...μεταλλικής καταστροφής. Ναι, ακούγονται υπερβολές αυτά, αλλά όταν ακούς κομματάρες σαν τα "Faith In Fire", "Final Hours", "Walking Dead", "Goodbye to Death" κ.α. είναι αδύνατον να μην σου κάνουν...αιμοκάθαρση.
Εκπληκτικό και το "Starving Vultures", αλλά και το "Trail of Seclusion". Riffs που φτύνουν φωτιά, φωνητικά που ξεσηκώνουν, rhythm section ντουβάρι. Η προσέγγισή τους ειδικά στα 2 προηγούμενα, είναι progressive. Αρκετές εναλλαγές και ποικιλία ιδεών. Το "The Great Fire" μοιάζει με εφιαλτικό soundtrack. Σε μερικές στιγμές, μου θύμισε τις cyber\μετα-αποκαλυπτικές ατμόσφαιρες των Fear Factory.
Οι Bleeding Through κυκλοφορούν ίσως τον καλύτερο δίσκο της καριέρας τους. Ένταση, έξυπνα τοποθετημένες μελωδίες, δίκαση που σπάει κόκαλα, χορταστικό πακέτο επιρροών. Μοντέρνο metal, που δεν συμβιβάζεται, αλλά τολμά να ανακατέψει ετερόκλητες μουσικές. Πολυεπίπεδο και εντυπωσιακό, συνοδεύεται από ένα ιδιαίτερο εξώφυλλο και μια άκρως επαγγελματική παραγωγή. Απορώ γιατί ακόμη διαβάζετε για να πειστείτε.
1 σχόλια:
Ένα κομμάτι τους έχω ακούσει μόνο ως τώρα αλλά ενθουσιάστηκα! Πολύ ωραίο συγκρότημα!
Δημοσίευση σχολίου