Το metalcore νομίζω πως έχει υπερ-κορεστεί. Φταίνε γι' αυτό τα συγκροτήματα ή οι εταιρείες; Και οι δύο. Γιατί πολλοί προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την επιτυχία από συγκροτήματα σαν τους Killswitch Engage, αλλά λίγοι είχαν δική τους προσωπικότητα.
Οι Caliban είναι από τα συγκροτήματα που προσπάθησαν να ξεχωρίσουν, αλλά δεν τα κατάφεραν. Η προσπάθειά τους να ακουστούν σε μεγαλύτερο κοινό, είχε και το τίμημά της. Αυτό δεν θα ήταν τόσο αρνητικό, αν έγραφαν δίσκους υψηλότερου επιπέδου, από τους 4-5 τελευταίους.
Στο "I Am Nemesis" είναι εμφανώς πιο φρέσκοι, συνδυάζοντας το metalcore με το μελωδικό death. Ίσως, να είναι το καλύτερό τους άλμπουμ εδώ και πολλά χρόνια, αν και μοιάζει να μην ξεφεύγει από την τυποποίηση ανάλογων κυκλοφοριών. Βέβαια, για να μην το αδικώ, υπάρχουν κάποιες καλές στιγμές, όπως το εναρκτήριο "We Are the Many", "The Bogeyman" και "Memorial", αλλά δεν φτάνουν.
Ο οπαδός του ήχου θα ακούσει breakdowns, κλασικές μελωδίες και δομές για το ιδίωμα, καθαρά φωνητικά όπου το απαιτεί η περίσταση, μερικά πιασάρικα refrains και έτοιμη η συνταγή. Ευχαριστώ, αλλά δεν θα πάρω, άλλη μια πλαστικούρα. Ο δίσκος κυκλοφορεί και σε limited edition που περιέχει διασκευές, μεταξύ άλλων τα "Blinded By Fear", "Shout At The Devil" και "High Hopes".
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου