Mετά από 2 χρόνια απουσίας οι SadDoLLs επέστρεψαν και μάλιστα για τα καλά. Αν το "About Darkness" σας άρεσε, με το "Happy Deathday" θα κολλήσετε χωρίς να το καταλάβετε. Η μπάντα φαίνεται να έχει ανέβει επίπεδο, αφού το συνολικό αποτέλεσμα ξεπερνά σε όλους τους τομείς τον προκάτοχό του.
Από τον ειρωνικό (αλλά έξυπνο τίτλο) μέχρι το όμορφο εξώφυλλο σε προδιαθέτουν θετικά. Σημαντικές είναι και οι συμμετοχές από Έλληνες και καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής, οι οποίοι προσθέτουν ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον. Συγκεκριμένα συμμετέχουν οι: Roberth Karlsson (Scar Symmetry), Juska Salminen (To/Die/For, ex-HIM), Jape Peratalo (To/Die/For), Morgan Lacroix (Mandragora Scream), Alex Flouros (Fragile Vastness, Seduce The Heaven), Sakis Darkface (W.E.B) John Mcris (Anorimoi, Fragile Vastness), Manos Fatsis (Dark Nova) και Elina Laivera (Seduce The Heaven).
Πριν μιλήσουμε περισσότερο λεπτομερώς για το νέο άλμπουμ των SadDoLLs, να ευχαριστήσω το συγκρότημα που μου εμπιστεύτηκε τον δίσκο πριν την επίσημη κυκλοφορία του (20 Ιανουαρίου). Το "Happy Deathday" θα ενθουσιάσει όλους τους φίλους του φινλανδικού gothic metal, ειδικά όσους προτιμούν μπάντες σαν τους The 69 Eyes, To/Die/For και Lacrimas Profundere. Πραγματικά οι SadDoLLs δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις προαναφερόμενες, σε κανέναν τομέα. Παραγωγή υποδειγματική, πιασάρικα τραγούδια, στακάτοι ρυθμοί, μελωδικές αλλά heavy κιθάρες, συναίσθημα και έναν τραγουδιστή που μπορεί να κάνει την διαφορά στο είδος.
Αν και πολλοί θα παρατηρήσετε τις επιρροές τους από HIM (από το χρώμα της φωνής του Γιώργου, ως τον τρόπο που "δένουν" κιθάρες και πλήκτρα), οι SadDoLLs διαθέτουν δική τους προσωπικότητα, αφού ενσωματώνουν στοιχεία από διαφορετικά είδη, κυρίως από την ηλεκτρονική μουσική. Μπορεί το λεγόμενο electro-gothic να μην είναι νέο ιδίωμα, αλλά η οπτική της μπάντας, πάντα μέσα από το gothic, είναι ενδιαφέρουσα, αφού δεν περιορίζεται σ' αυτό, αλλά προσθέτει δυναμικές, τεχνική και όμορφα leads.
Το γεγονός ότι μπορούν να κινούνται σε πιο επιθετικά αλλά και σε μελαγχολικά μονοπάτια εύκολα, δείχνει πως έχουν αξιόλογες δυνατότητες τραγουδοποιίας. Σε όλα σχεδόν τα τραγούδια, έχουν refrains που θες να τα βάλεις στο repeat και αλλαγές που εντυπωσιάζουν μέσα στην απλότητά τους και την εκφραστικότητά τους. Τα πλήκτρα και το πιάνο χρησιμοποιούνται ώστε να επενδύσουν με την κατάλληλη ατμόσφαιρα και δεν κουράζουν, ούτε γίνονται μελιστάλακτα.
Μετά από μια μικρή εισαγωγή, μας υποδέχεται το "Killing Sorrow", ένα τραγούδι με ωραία γυρίσματα, που λειτουργεί άψογα για εναρκτήριο. Ακολουθεί το "Bloodred", που δικαιολογημένα επιλέχθηκε ως πρώτο single, αν και δεν είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικό, αφού ουσιαστικά αποτελεί "σύνδεσμο" με το πρώτο άλμπουμ. Εντυπωσιακό το "Be Darkness", θύμισε πολύ Deathstars, με τον John Mcris να δίνει μια πιο brutal νότα και τα γυναικεία φωνητικά από την Elina Laivera, μια πιο αιθέρια. Όμορφο το "Criminal of Love", αλλά προσωπική αδυναμία είναι το "Τhe Drug" που αξίζει να είναι το δεύτερο single, ίσως το πιο εμπορικό του δίσκου, με τον Jape Von Crow (To/Die/For) να δίνει επιπλέον δυναμική στο κομμάτι. Πολύ καλό και το solo που ακολουθεί.
Σε πιο ηλεκτρονικές φόρμες το "Psychedelic Love" με τους Roberth Karlsson (Scar Symmetry) και Sakis Darkface (W.E.B.) ως συμμετοχές, να το κάνουν πιο άγριο και απειλητικό. Το "Dying On The Dancefloor" είναι ίσως το πιο HIM τραγούδι τους, όπως και το "Amanda Blood" που ακολουθεί, ειδικά οι φωνητικές γραμμές θυμίζουν αρκετά. Πιο θλιμμένο, το μπαλαντοειδές "Embrace the Dark", που βασίζεται αρκετά στην βασική μελωδία των πλήκτρων. Και η φυσική συνέχειά του, το "Coma", που κλείνει ταιριαστά τον δίσκο, με το πιάνο να δημιουργεί πένθιμη ατμόσφαιρα.
Βασική διαφορά του "Happy Deathday" με το "About Darkness" είναι ότι περιέχει σαφώς καλύτερα τραγούδια και περισσότερα που σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Εκεί που έπασχε κατά την γνώμη μου ο προκάτοχός του. Δηλαδή ότι περιείχε 3-4 δυνατά τραγούδια και κάποια που δεν ήταν το ίδιο καλά. Ως σύνολο είναι λοιπόν πιο καλοδουλεμένος και ίσος. Οι SadDoLLs φαίνονται εμφανώς βελτιωμένοι, τεχνικά, συνθετικά και εκτελεστικά, προσφέροντας το "Happy Deathday". Έναν δίσκο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αντίστοιχα συγκροτήματα της διεθνούς σκηνής. Έναν δίσκο, που από την μέρα που έπεσε στα χέρια μου, τον ακούω σχεδόν καθημερινά. Πολύ καλή κυκλοφορία για το είδος, θα σας κερδίσει με την αρτιότητα και την ποικιλία του.
RATING: 8\10
ΥΓ. Διαβάστε την συνέντευξη που μας είχαν δώσει πριν λίγο καιρό εδώ.
Στις 21\1, στο Loop Bar γίνεται το release party για το "Happy Deathday" με δωρεάν είσοδο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου