Mετά την αποτυχημένη συνεργασία με τον Lou Reed για το ανεκδιήγητο "Lulu", οι Metallica κυκλοφορούν ένα ep, το οποίο αποτελεί μια φυσική συνέχεια του "Death Magnetic", του δίσκου όπου οι Metallica αποφάσισαν να επιστρέψουν στις thrash ρίζες τους. Το "Beyond Magnetic" περιέχει 4 τραγούδια που φαίνεται να περίσσεψαν από το τελευταίο τους άλμπουμ.
Για του λόγου το αληθές άκου το "Hate Train", με το μελωδικό refrain και τα leads. Ενδιαφέρον τραγούδι, με τον Hetfield να τραγουδά με διάφορους τρόπους. Ακολουθεί το "Just A Bullet Away" που περιέχει μερικά δυνατά riffs κι ένα πιο μελωδικό σημείο που λειτουργεί σαν ανάπαυλα. Το "Hell And Back" είναι mid tempo, θυμίζοντας τις εποχές Load\Reload. Πιο rock προσέγγιση, διάφορες δυναμικές και southern feeling.
Το "Rebel Of Babylon" που είναι το τελευταίο αυτού του ep, αποτελεί φόρο τιμής στον αδικοχαμένο τραγουδιστή των Alice In Chains, Layne Staley. Ίσως το καλύτερο τραγούδι, αφού στα 8 λεπτά που διαρκεί, συνδυάζει slow riffs με thrash κιθάρες, θυμίζοντας αντίστοιχες συνθέσεις του "…And Justice For All". Προσοχή! Δεν εννοώ ότι είναι τέτοιας κλάσης, αλλά η διάρκεια και η πολυπλοκότητά του θα ταίριαζε να βρίσκεται στο συγκεκριμένο άλμπουμ.
Η φωνή του James ταιριάζει για τέτοιου είδους τραγούδια. Και στιχουργικά, οι Metallica φαίνεται να βρίσκονται σε καλύτερη φόρμα. Ο Hammet από την άλλη, γράφει μερικά πολύ καλά κιθαριστικά θέματα. Η παραγωγή θυμίζει την αντίστοιχη τραχιά του "Death Magnetic". Τα '80s έφυγαν και δεν ξαναγυρίζουν. Αυτό είναι γεγονός. Κατά την γνώμη μου, οι Metallica όσα ήταν να τα δώσουν τα έδωσαν στην μουσική και με το παραπάνω. Σ' αυτή την φάση που βρίσκονται, οι Metallica φαίνεται να έχουν ακόμη κάποιες καλές ιδέες, αλλά δεν ξέρω αν αυτές φτάνουν για να μας προσφέρουν έναν κλασικό δίσκο στο εγγύς μέλλον. Και μας το χρωστάνε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου