SPIRITUAL BEGGARS-RETURN TO ZERO

Οι Spiritual Beggars είναι από τα καλύτερα stoner συγκροτήματα και δίσκοι όπως το "Ad Astra" θα παραμείνουν κλασικοί. Η αλήθεια είναι ότι με την φυγή του JB που αποφάσισε να επικεντρωθεί στους Grand Magus (που συνεχώς ανεβαίνουν) πίστεψα πως ήρθε το τέλος για το συγκρότημα και δεδομένου ότι ο Spice δεν υπάρχει περίπτωση να επέστρεφε ποτέ. Ο Michael Amott είναι ένας από τους τελευταίους guitar heroes και το να ακούσεις νέα μουσική από αυτόν είναι πάντα ότι καλύτερο. Η κίνηση να επιλέξει τον δικό μας Apollo Papathanasio γνωστό από τους Firewind, εξέπληξε πολλούς και όλοι αναρωτιόμασταν για την κατεύθυνση της μπάντας.

Το "Return to Zero" είναι πιο hard rock από ότι έχουν κάνει στο παρελθόν, συγκεντρώνοντας τις επιρροές του Amott από τις δεκαετίας του '70 και του '80. Ο ίδιος άλλωστε δεν έχει κρύψει την αγάπη του για συγκροτήματα όπως oι Uriah Heep, Deep Purple και Thin Lizzy. Οι Beggars σ' αυτόν τον δίσκο χάνουν σε τσαμπουκά και στο χύμα συναίσθημα που έβγαζαν, αλλά έχουν αρκετές ευμνημόνευτες μελωδίες. Τα riffs έχουν άρωμα κλασικού rock και τα πλήκτρα του Wiberg θυμίζουν συγκροτήματα περασμένων δεκαετιών, όπως και η γενικότερη αισθητική. Το "Lost in Yesterday" ξεκινά όπως ένα τραγούδι των Sabbath, ενώ τα "Star Born", "The Chaos of Rebirth" και "We Are Free" θα έλεγα πως έχουν μέσα τους το πνεύμα των Purple. Η μπαλάντα "Spirit of the Wind" είναι από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου, ενώ και το"Coming Home" σίγουρα έχει το καλύτερο refrain. Συμπαθητικό το "Concrete Horizon", ενώ το "A New Day Rising", εύκολα μπορεί να γίνει το hit του δίσκου. Στο "Believe in Me" κάποιες blues επιρροές γίνονται εμφανείς, ενώ το "Dead Weight" είναι το πιο παράξενο απ' όλα, αλλά και το πιο αδιάφορο. Το "The Road Less Travelled" που θα μπορούσε να είναι μπαλάντα των Uriah Heep όσο αφορά την ατμόσφαιρα, αλλά είναι από τις πιο αδύναμες στιγμές των Beggars.

Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα μετά το πέρας των ακροάσεων. Ο δίσκος θα ακουστεί γιατί οι Σουηδοί έχουν πολλούς φίλους και γιατί όπως και να το κάνουμε ο Amott ξέρει να κάνει την εξάχορδη να κελαηδάει. Ο Apollo ταιριάζει στην πιο μελωδική, hard rock στροφή που παίρνουν και η απόδοσή του δικαιώνει την επιλογή του. Έχουμε χάσει κάθε ελπίδα να ακούσουμε δίσκο σαν τους πρώτους, αλλά αυτό δεν μειώνει την ποιότητα αυτής της μπάντας. Έστω κι αν το "Return to Zero" δεν είναι ο δίσκος που περιμέναμε.

RATING: 6\10

Posted in: album reviews,hard rock,music,stoner