FIREWIND-DAYS OF DEFIANCE

Οι Firewind είναι σαφώς ένα συγκρότημα που θα πρέπει να είμαστε περήφανοι ότι προέρχεται από την χώρα μας. Κατάφεραν να γίνουν γνωστοί παγκοσμίως χάρη στο πείσμα αλλά κυρίως το ταλέντο των μουσικών που το απαρτίζουν, με τον Gus G να ξεχωρίζει, με τελευταίο παράσημο την επιλογή του ως κιθαρίστας του Ozzy. Όταν ένας καλλιτέχνης σαν τον Ozzy σε επιλέγει δεν χρειάζονται παραπάνω λόγια. Μετά το πολύ πετυχημένο "The Premonition" όπου το ένα hit διαδεχόταν το άλλο, έρχεται το νέο τους άλμπουμ με τίτλο "Days of Defiance" όπου πέρα από το επαναστατικό μήνυμα που θέλει να περάσει, ηχητικά ακούγεται πιο βαρύ κι επιθετικό, με την παραγωγή σαφώς πιο τραχειά. Τα power στοιχεία είναι μειωμένα και η μπάντα δίνει περισσότερη βάση στο μελωδικό metal με κάποια hard rock στοιχεία.

Ο Gus G έχει γράψει μερικά από τα καλύτερα κιθαριστικά θέματα για την μπάντα, ενώ τα solos είναι απολαυστικά. Το "Ark of Lies" που ανοίγει τον δίσκο είναι heavy και ξεσηκωτικό, όπως και το "World on Fire". Γενικά υπάρχουν όλα τα χαρακτηριστικά του ήχου τους, γρήγορα και mid-tempo τραγούδια, ακουστικές κιθάρες και refrains που σου μένουν. Ωραία τραγούδια όπως τα "Chariot", "Embrace the Sun", "Broken", "Cold As Ice" και "Kill In the Name of Love" θα αγαπηθούν από τους οπαδούς, ενώ δεν λείπουν και οι μπαλάντες όπως το "When All Is Said and Done". Το rhythm section είναι στιβαρό, παρόλο που προστέθηκε νέος drummer, ο Michael Ehr στην θέση του Mark Cross. Οι κιθάρες δεν χρειάζεται να πω πως είναι καλοδουλεμένες, ενώ ο Apollo αναδεικνύεται σε ωριμότερο τραγουδιστή. Τα πλήκτρα του Bob Katsionis συνεισφέρουν σε αρκετά σημεία, φέρνοντας στο μυαλό σε ορισμένες περιπτώσεις παλαιότερα γκρουπς.

Οι Firewind έχουν περιοδεύσει με μεγάλα ονόματα και έχουν συμμετάχει σε σπουδαία festivals και αυτή τους η εμπειρία τους έχει δώσει αέρα ώστε να γράφουν πιο ολοκληρωμένες συνθέσεις, ενώ είμαι σίγουρος πως αν συνεχίσουν έτσι θα γίνουν κι οι ίδιοι από τα μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως οι Sonata Arctica ή οι Kamelot. Οι Firewind έχουν δουλέψει πολύ για να γίνουν αναγνωρίσιμοι σε μεγαλύτερο κοινό και αυτό πρέπει να κρατήσουμε. Είναι ένα παράδειγμα για την εγχώρια μίζερη πραγματικότητα, καθώς δεν μιλανε, αλλά γράφουν μουσική. Με σταθερά βήματα οδεύουν προς την απόλυτη επιτυχία. Ο νέος τους δίσκος τους ανεβάζει ένα σκαλοπάτι και φαίνεται ικανός να λειτουργήσει ως "κλειδί". Και μόνο που θες να τον ακούσεις ξανά και μετά από κάποιες ακροάσεις, τα λέει όλα. Έχουν πολλά να δώσουν ακόμη.

RATING: 8\10

Posted in: album reviews,music,power