Oι Bring Me The Horizon κυκλοφόρησαν μεγάλη δισκάρα. Και όσο κι αν την ακούω, δεν χορταίνεται. Χωρίς να πέφτουν στην παγίδα της επανάληψης, κυκλοφορούν ένα άλμπουμ που εκτός από τον τίτλο-σιδηρόδρομο, περιλαμβάνει τεράστιες ποσότητες ενέργειας, αρκετής για να σου χαλάσει το ηχοσύστημα σε ένα σαββατοκύριακο. Metalcore, deathcore, hardcore και οτιδήποτε μπορεί να φέρει το -core ως δεύτερο συνθετικό συνυπάρχει με δόσεις πειραματισμού και thrash-αριστού punk. Ηλεκτρονικά στοιχεία, έγχορδα και κάποια γυναικεία φωνητικά, βρίσκονται μπλεγμένα με breakdowns, riffs μεγατόνων και ρυθμούς που δεν παρακολουθείς αν δεν είσαι σε εγρήγορση. Από το εναρκτήριο "Crucify Me" οι προθέσεις γίνονται φανερές. Οργισμένα ξεσπάσματα οδηγούν σε ένα refrain με γυναικεία φωνητικά, όπου τα techno στοιχεία σε αφήνουν άναυδο (αλλιώς ήθελα να το γράψω...), ενώ το κλείσιμο του τραγουδιού γίνεται με ακουστικές κιθάρες! Αυτές οι λεπτομέρειες μέσα στα κομμάτια αφήνουν λίγο χώρο για εκπλήξεις, κάτι που δεν γίνεται να μην σε τραβήξει. H συνέχεια με τα "Anthem", "It Never Ends" και "Fuck" όπου οι φοβερές εναλλαγές και τα κοψίματα σε φτιάχνουν, ενώ τα μελωδικά φωνητικά μετά από καιρό δεν ακούγονται ενοχλητικά σε μπάντα του είδους. Στο "Dont' Go" κάποια βιολιά αλλάζουν την διάθεση και μετά ο πανικός συνεχίζεται! Στο "Home Sweet Hole" το punk refrain ξεχωρίζει και τα υπόλοιπα σε χτυπάνε αλύπητα...Το "Blessed With A Curse" είναι ένα πιο ατμοσφαιρικό τραγούδι με λίγα πλήκτρα και ambient στοιχεία που το καθιστούν ιδανικό για κλείσιμο(φοβερό το solo)...αν δεν ακολουθούσε το "The Fox and the Wolf" το πιο μικρό και γρήγορο τραγούδι που δεν βρίσκω να έχει λόγο ύπαρξης.
Οι κιθάρες είναι εξαιρετικές, οι μελωδίες λειτουργούν ως υποδόρια ένεση, τα διάφορα ηλεκτρονικά στοιχεία φτιάχνουν μια δυνατή ατμόσφαιρα, τα φωνητικά είναι κατά κύριο λόγο brutal, αλλά τα "καθαρά" σε λυτρώνουν. Οι BMTH άλλαξαν τον ήχο τους με τρόπο που εισάγει νέα στοιχεία, ποικιλία και τους κάνει πολύ πιο ενδιαφέροντες. Κατά την γνώμη μου έναν τέτοιο δίσκο έπερεπε να βγάλουν φέτος οι Dillinger Escape Plan. Η μελαγχολία που κρύβεται κάτω από την επίδειξη δύναμης δίνουν στον δίσκο πολύ περισσότερο βάθος. Εξαιρετικό δείγμα metalcore που δεν ακολουθεί μόδες.
1 σχόλια:
Τους άκουσα κ γω και είναι πολύ πολύ καλοί! Πολύ δυναμικοί με καταπληκτικές κιθάρες....Το βίντεο πολύ μακάβριο!
Δημοσίευση σχολίου