Τι κι αν το doom/death δεν είναι το πιο δημοφιλές είδος που υπάρχει; Οι Swallow the Sun κυκλοφορούν ένα σκοτεινό κόσμημα. Θάνατος, τρόμος, θλίψη, απελπισία. Κιθάρες που ξερνούν πραγματικά διαβολικά riffs, μια φωνή που στοιχειώνει με τον πεσιμισμό της και στίχοι ποιητικοί που σε συνδυασμό με το υπέροχο εξώφυλλο που θυμίζει γκραβούρα (όπως και το εσωτερικό artwork στο βιβλιαράκι) δημιουργούν ένα ολοκληρωμένο πακέτο όπως θα συνέβαινε με ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Death και black ξεσπάσματα, στοιχειωμένα πλήκτρα, ολίγα καθαρά φωνητικά και διάσπαρτα όμορφα γυναικεία φωνητικά που δίνουν μια θεατρικότητα είναι τα συστατικά του album. Υπάρχει κάτι το ανατριχιαστικό κάτω από τις νότες σε τραγούδια όπως τo evil "These Woods Breathe Evil", το "Lights on the Lake" που ξεκινά με ακουστικές κιθάρες και μελαγχολικούς γυναικείους ψιθύρους και χώνει μέχρι και blastbeats και ΤΟ έπος "Weight of the Dead" όπου ο doom θρήνος εξελίσσεται σε έναν συγκλονιστικό επικήδειο, ενώ οι καμπάνες προς το τέλος σε κάνουν να νομίζεις πως παρακολουθείς κάποια τελετή σε καθεδρικό ναό. Το ομώνυμο του δίσκου διαθέτει ένα ωραίο μελωδικό refrain που λυτρώνει.
Οι 8 συνθέσεις βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο και ώρες-ώρες σε πνίγουν. Η χρήση των πλήκτρων είναι τόσο σοφά τοποθετημένη δημιουργώντας κλίμα...θρίλερ. Ίσως η καλύτερη κυκλοφορία του είδους για φέτος, πιο ολοκληρωμένο ακόμα κι από το τελευταίο των My Dying Bride. Αν αυτή είναι η "Νέα Σελήνη" για το συγκρότημα ανυπομονώ για την έκλειψη...Καθηλωτικό.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου