Ο Devin Townsend είναι μια μουσική ιδιοφυία. Ακούγοντας τους Strapping Young Lad σίγουρα έρχεσαι σ' επαφή με μουσική παρανοική και απαιτητική, αλλά στο δεύτερο album του προσωπικού του project τα πράγματα είναι πολύ απλά: Rock μουσική, άμεση και πιασάρικη που κάνει τους συνθέτες που ψάχνουν τα ραδιοφωνικά hits να κοκκινίσουν από την ντροπή τους, που ωστόσο θα ξενίσει όσους περιμένουν ν' ακούσουν τραγούδια επιπέδου Nickelback αφού το "Addicted" δεν είναι προσιτό. Είναι όμως μοντέρνο, σφύζει από έμπνευση έχει χορευτικό χαρακτήρα (αν μπορώ να το πω έτσι) και heavy κιθάρες. Κάθε riff κατεβαίνει μονορούφι σαν σφηνάκι τεκίλας και οι ρυθμοί έχουν pop χροιά χωρίς να γίνονται "φλώρικα". Συν το ότι ο τρελο-Καναδός προσκάλεσε την Anneke (των Gathering ντε!) να συμμετέχει σε όλα σχεδόν τα τραγούδια που με την μοναδική της φωνή ανεβάζει το επίπεδο των συνθέσεων. Οι μελωδίες είναι υπέροχες και τα refrains το ένα καλύτερο από το άλλο. Το να κάνω μνεία σε κάθε τραγούδι ξεχωριστά θα ήταν χαζό αφού όλα θα έμπαιναν άνετα σε best of συλλογή rock συγκροτήματος. Να μείνω στο ομώνυμο με τα industrial στοιχεία, στο "Supercrush" και το "Hyperdrive" που είναι από τα καλύτερα τραγούδια που άκουσα φέτος ή την μπαλάντα "Ih-Ah" με τις ακουστικές κιθάρες που νομίζεις ότι ακούς τραγούδι του Robbie Williams;
Η ποιότητα των συνθέσεων είναι σε κορυφαία καλλιτεχνικά επίπεδα και φαντάζομαι πως ο Townsend δεν είχε καν την πρόθεση να δημιουργήσει έναν δίσκο τόσο εμπορικό στο άκουσμα που μπορεί ν' ακούσει ο οποιοσδήποτε φίλος της μουσικής αλλά ταυτόχρονα πολυεπίπεδο.
Η ερμηνεία του Devin είναι υπέροχη ενώ για την Anneke δεν μένουν πολλά να πω αφού είναι χαρισματική και μπορεί να χαρίζει ακόμη ρίγη. Τα διάφορα synths και πλήκτρα διατηρούν μια spacey ατμόσφαιρα και οι κιθάρες σπέρνουν. Δυστυχώς το mainstream θα τον αγνοήσει επιδεικτικά αλλά οι ανοιχτόμυαλοι θα απολαύσουν έναν δίσκο που είναι ότι υποδηλώνει ο τίτλος του...εθιστικός! Είναι τυχαίο πως στον τίτλο κάθε τραγουδιού βρίσκεται και ένα θαυμαστικό;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου