Αν υπάρχει ο όρος μεταμοντέρνο metal, νομίζω πως εδώ βρίσκει ιδανική εφαρμογή. Οι Nορβηγοί Madder Mortem ναι μεν έχουν γυναίκα πίσω απ' το μικρόφωνο, αλλά δεν έχουν καμία σχέση ούτε με τα οπερετικά φωνητικά των Within Temptation, ούτε με τους βρυχηθμούς των Arch Enemy, ούτε με την πιο pop/rock χροιά των Lacuna Coil. Η μουσική τους είναι avant garde με την ουσιαστική έννοια. Συνδυάζουν το στοιχειωμένο doom με τις αρετές του progressive και την γεύση του gothic, αλλά δεν μπορείς να τους κατηγοριοποιήσεις σε τίποτα απ' όλα αυτά. Είναι απλά καταπληκτική μουσική, η οποία ντύνει τα μοναδικά και φορτισμένα φωνητικά της Agnete M. Kirkevaag. Ουρλιάζει, πενθεί, ψιθυρίζει, διηγείται και σίγουρα δεν είναι προορισμένη για όλα τα αυτιά. Άλλες στιγμές θυμίζει goth ιέρεια, άλλες heavy metal τραγουδίστρια, άλλες ευαίσθητη jazz-ίστρια. Το μουσικό ταξίδι των 12 τραγουδιών, κρατάει λίγο πάνω από μια ώρα, αλλά δεν θα θέλετε να τελειώσει. Οι Madder Mortem χωρίς να κοπιάζουν κατέχουν την διαφορετικότητα που άλλοι παλεύουν ν' αποκτήσουν ή την εξαγοράζουν.
Κάθε τραγούδι είναι διαφορετικό και οι διαθέσεις αλλάζουν συνεχώς από σκοτάδι σε λίγα φωτεινά σημεία. To "Formaldehyde" είναι ένα στοιχειωμένο άσμα που δίνει την θέση του στο "The Little Things" με τις ωραίες εναλλαγές ρυθμών, για ν' ακολουθήσει το μελωδικό "Armour" και το ταξιδιάρικο "Resolution". Το "A Different Kind of Hell" επανέρχεται με επιθετικά riffs και δυσοίωνη ατμόσφαιρα, το ίδιο και το "The Riddle Wants to Be" με το παράξενο, σχεδόν χορωδιακό refrain, για να σε πάρει απ' το χέρι το ήρεμο "Where Dream & Day Collide" και να οδηγηθείς στο "The Flesh, The Blood & the Man" που θυμίζει αρκετά Diamanda Gallas με τον cabaret ημιφωτισμένο ήχο και το ωραίο refrain και στην συνέχεια το "Get the Monster Out of Here" που διαθέτει μια καρναβαλική ατμόσφαιρα. Τα τελευταία κομμάτια είναι κι αυτά πολύ καλά με το heavy "Life, Lust & Liberty" που έχει λίγα αντρικά φωνητικά, το μελαγχολικό "All I Know" με τις ακουστικές κιθάρες και το επιλογικό 9λεπτο "The Eighth Wave" που μοιάζει με την gothic πλευρά των Tool.
Οι Madder Mortem είναι πραγματικοί καλλιτέχνες, απ' το εξαιρετικό υπερρεαλιστικό εξώφυλλο σε προδιαθέτουν θετικά. Στο νέο τους album έγραψαν μουσική ποιοτική και πολυεπίπεδη που ωστόσο διαθέτει αρκετά μοντέρνα στοιχεία και μπορεί να συγκινήσει και όσους δεν έχουν ασχοληθεί ξανά με το συγκρότημα. Οι κιθάρες είναι φανταστικές, οι ερμηνείες φοβερές, οι στίχοι απ' όσα έχω πιάσει εμπνευσμένοι, η ατμόσφαιρα κολλητική και οι δυναμικές αλλάζουν συνεχώς ακόμη και μες στο ίδιο τραγούδι. Σίγουρα χρειάζεται χρόνο για να το "χωνέψει" κάποιος και να το καταλάβει, αλλά θα τον αποζημιώσει πλήρως. Πραγματικό έργο τέχνης, το "Eight Ways" (που αναφέρεται στο αστέρι του Χάους σαν τίτλος)σπάει τις νόρμες και όσοι έχουν ανοιχτά αυτιά και καρδιά θα το εκτιμήσουν.
2 σχόλια:
Absolutely agree.G
Από τις top κυκλοφορίες για φέτος. Βάζει κάτω πολλές ψευτο-gothic κυκλοφορίες. Αν δεν τους προσέξουν και τώρα (μεγαλύτερο ακροατήριο) τι να πω...
Δημοσίευση σχολίου