Mέσα στο κατακαλόκαιρο κυκλοφόρησε ο έκτος δίσκος των doomsters YOB. Και ήταν το ιδανικό άκουσμα για να βυθίζεσαι στην άμμο ενώ ο καυτός ήλιος σε κάνει να λαχταράς μια βουτιά. Η αποπνικτική ατμόσφαιρα και οι ασήκωτες κιθάρες σήμα-κατατεθέν της μπάντας δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν, αλλά με μια διαφορετική παραγωγή, πιο "καθαρή" για τα δεδομένα τους. Η μυστικιστική αύρα που αποπνέει το "Atma" ενισχύεται από τα φωνητικά του Mike Scheidt, ο οποίος πήγε σε θιβετιανό μοναστήρι παρακαλώ και επηρεάστηκε από τις φωνητικές ακροβασίες των εκεί μοναχών.
Πέντε συνθέσεις σιδηροδρομικής διάρκειας περιέχει το νέο τους άλμπουμ, με τις κιθάρες να σέρνονται σαν ερπετά και να σε αιχμαλωτίζουν στην δίνη του ήχου των YOB, με riffs που κάνουν βήματα Godzilla. Το "Prepare the Ground" είναι πιο μελωδικό απ' όσο ως τώρα μας είχαν συνηθίσει, χωρίς να λείπουν τα μονολιθικά χτυπήματα και με το ομώνυμο που ακολουθεί, να λειτουργεί λυτρωτικά. Το τριπαριστό "Before We Dreamed of Two" είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια σύνθεση, με τον Scott Kelly των Neurosis να συμμετέχει στα φωνητικά. Βραδύκαυστο και αρκετά ατμοσφαιρικό μετά το 7ο λεπτό εξελίσσεται διαφορετικά. Επικό και progressive σε κάνει να ξεχνάς πως ξεκίνησε και πως κατέληξε.
Στον ινδουισμό ο όρος "Ατμα" αναφέρεται στον ανώτερο εαυτό. Οι μυστικιστικοί στίχοι ταιριάζουν απολύτως με τα σκονισμένα και θολά ηχοτοπία των YOB. Στο "Upon The Sight Of The Other Shore" επιστρέφουμε σε πιο άμεσες φόρμες και το φινάλε γράφεται με το "Adrift in the Ocean", ένα αργό τραγούδι, σχεδόν τελετουργικό, που μοιάζει να σε υπνωτίζει στα 6 πρώτα λεπτά, ώσπου να μπουν τα φωνητικά και να ξεχυθεί η εσωτερική του δύναμη.
Το "Atma" είναι doom, sludge, αλλά ταυτόχρονα progressive και ψυχεδελικό. Οι παλαιάς σχολής τεχνοτροπίες του doom έχουν ακονιστεί με μαεστρία και ποτιστεί από τα ντουμάνια των κεριών ενός μοναστηριού. Από τα κορυφαία για το είδος φέτος (αν όχι το κορυφαίο), ένα εξαιρετικό έργο heavy μουσικής και με καταπληκτικό εξώφυλλο να το "ντύνει". Doom μεγαλείο.
Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011
YOB-ATMA
1 σχόλια:
Οι μεγάλες συνθέσεις δεν είναι πολύ του φόρτε μου και οι YOB ενώ είναι πολύ καλοί σε αυτό που κάνουν δεν είναι και τόσο του γούστου μου. Μου φαίνεται δύσκολο άκουσμα, το οποίο πρέπει να είσαι σε συγκεκριμένη διάθεση για να το εκτιμήσεις...
Δημοσίευση σχολίου