ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ"

Η κρίση ήταν η αφορμή για να ξεσπάσουν σταδιακά στην χώρα κινήματα που έχουν τον ίδιο λόγο διαμαρτυρίας. Το "δεν πληρώνω"! Κάποιοι έσπευσαν να κατηγορήσουν τους ανθρώπους που συμμετέχουν σε αυτά ως τζαμπατζήδες. Κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Είναι άνθρωποι που έχουν καταλάβει τον κερδοσκοπικό ρόλο του κράτους και των πιονέρων του. Το κράτος στην περίπτωση των εθνικών οδών, κατασκεύασε δρόμους με χρήματα των φορολογουμένων ώστε να τους χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι. Μετά όμως, έκανε την χάρη σε μεγαλοεργολάβους, πουλώντας δρόμους, με αποτέλεσμα ιδιωτικές εταιρείες να το κάνουν τσιφλίκι τους. Δηλαδή εσύ ξαναπληρώνεις ένα έργο για το οποίο έδωσες τον όβολό σου, ξανά και ξανά. Οι ιδιώτες θέλουν να έχουν κέρδη εις τον αιώνα τον άπαντα.

Άλλη περίπτωση είναι τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Η κυβέρνηση αυξάνει την τιμή του εισιτηρίου, προσφέροντας μια υπηρεσία κωλοχανίο. Πλην του μετρό, στα υπόλοιπα μέσα συναντάς άθλιες συνθήκες, βρωμιά, στιβαγμένους επιβάτες, καθυστερημένα δρομολόγια, για να μην αναφέρουμε τα συνεχόμενα και χωρίς χρονοδιάγραμμα έργα που κάνουν ακόμη πιο δύσκολες τις μετακινήσεις. Στο http://eisitiriastop.blogspot.com γίνεται λόγος για τον τρόπο συμμετοχής σε ένα παρόμοιου τύπου "κίνημα" όπου έχει ως στόχο την παύση πληρωμής εισιτηρίων και την αντίσταση στους εισπρακτικούς μηχανισμούς.


Τέτοιου είδους συλλογικότητες δηλώνουν ανυπακοή στην ίδια την αύξηση του κόστους ζωής που εξαθλιώνει ανθρώπους προσφέροντάς τους ακόμη πιο χαμηλή ποιότητα. Ο καλπάζων καπιταλισμός θέλει να καταβροχθίσει τα πάντα, αδιαφορώντας για τους ανθρώπους. Έχει μεγάλη σημασία το να "αγκαλιάσουμε" τέτοιες κινήσεις όλοι μας όχι επειδή θέλουμε τα πάντα δωρεάν, αλλά επειδή θέλουμε το αυτονόητο. Και το θέλουμε για όλους. Κάποιες παροχές πρέπει να είναι προσιτές για τους πάντες. Στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς δεν αρέσει η ανάπτυξη τέτοιων κοινωνικών δικτύων μεταξύ πολιτών γιατί προέρχεται από κοινό αίτημα και πηγάζει από την επιθυμία για αυτοδιαχείρηση. Οι κοινωνικοί συσχετισμοί θα αλλάξουν από την πίεση τέτοιων κινημάτων και νέα μοντέλα στις τοπικές κοινωνίες θα αναπτυχθούν. Και δεν χωρούν ιδεολογικά κολλήματα.

Αυτοί που ειρωνεύονται τέτοιες ενέργειες το κάνουν γιατί είτε έχουν συμφέρον, είτε φοβούνται ή πολύ απλά είναι πιόνια του ίδιου του Συστήματος που τους υποτιμά. Η ζωή μας είναι πολύ πιο σημαντική από την οικονομία. Η συνείδηση της αλληλεγγύης πιο σημαντική από τραπεζικούς λογαριασμούς. Και αυτό είναι στην μεταμοντέρνα κοινωνία, μια νέου τύπου επανάσταση.

Διαβάστε και το blog "Δεν πληρώνω!"

Posted in: κοινωνία