Oι Monster Magnet είναι μια μπάντα larger than life. Μετά τα διάφορα προβήματα υγείας του Dave Wyndolf, το "Mastermind" βρίσκει τον δρόμο του για τα δισκοπωλεία. Προηγήθηκαν το φοβερό "Monolithic Baby" και το αμφιλεγόμενο "4 Way Diablo" και θα έλεγα ότι το νέο άλμπουμ ισορροπεί κάπου ανάμεσα. Καταρχήν το εξώφυλλο θα έλεγα ότι είναι πρόχειρο, αλλά ας περάσουμε στα ενδότερα...Το "Mastermind" ξεκινάει εντυπωσιακά, με τα "Hallucination Bomb", "Bored With Sorcery", "Dig That Hole" και "Gods and Punks" να είναι Sabbath-ικά και με τον Wyndolf να τραγουδάει με τσαμπουκά, θυμίζοντας τους πρώτους δίσκους. Ίσως αυτά τα τραγούδια είναι και τα πιο αρχετυπικά και rock n' roll, με τα refrains να δίνουν ρέστα.
Η συνέχεια όμως δεν είναι το ίδιο δυνατή, όχι επειδή δεν υπάρχουν ωραίοι ρυθμοί και solos τίγκα στο αλκοόλ, αλλά επειδή οι ταχύτητες πέφτουν απότομα και για αρκετές συνθέσεις. Το "The Titan Who Cried Like A Baby" είναι ψυχεδελικό, το ομώνυμο σηκώνει κεφάλι για λίγο και μετά ακολουθούν τραγούδια που δεν θα λέιψουν σε κανέναν αν δεν τα παίξουν live, εκτός από την φορτισμένη μπαλάντα "Time Machine" και κάποιες στιγμές από το μελαγχολικό "Ghost Story". Βέβαια και το "When the Planes Fall From the Sky" έχει μια πειστική βαρύθυμη ατμόσφαιρα, αλλά δεν γιγαντώνεται. Οι στίχοι πάντως είναι απολαυστικοί.
Οι garage και space rock εμμονές ταιριάζουν απολύτως στον ήχο τους, που σε σημεία θυμίζει rock του '50 και αυτό είναι καλό. Για να μην πω ότι επιβάλλεται ν' ακούγονται έτσι. Συνοψίζοντας, θα έλεγα πως το "Mastermind" δεν είναι άσχημος δίσκος, κάθε άλλο, έχει μερικές καλές ιδέες και 1-2 τραγούδια που θα μπορούσαν να μπουν σε μελλοντικό best. Αλλά αρκούν αυτά για δίσκο των Monster Magnet; Κανονικά θα έπρεπε να κόβουμε φλέβες. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι αυτός είναι δίσκος-κάθαρση και σίγουρα δεν έχουν χάσει την αλητεία και την πουτανιάρικη διάθεση. Ίσως ότι πιο ενδιαφέρον έχουν κυκλοφορήσει μετά το "Powertrip". Πότε είπαμε φτάνει ο επόμενος κομήτης στην Γη;
1 σχόλια:
Ωραίο συγκρότημα!Τα κομμάτια τους έχουν ένα θράσος και νεύρο που είναι πάντα καλοδεχούμενα...
Ανέκαθεν μου άρεσαν κλασικά ροκ κομμάτια με πολύ κιθάρα και πιο roadtrip διάθεση οπότε μια χαρά οι Monster Magnet! Είναι ότι πρέπει για να ανέβει η διάθεση!
Δημοσίευση σχολίου