CRADLE OF FILTH-DARKLY, DARKLY, VENUS AVERSA

Μετά από το ζενίθ που έπιασαν με το "Midian" οι Cradle of Filth πειραματίστηκαν στις επόμενες κυκλοφορίες τους κρατώντας το ενδιαφέρον, αλλά χάνοντας παραδοσιακούς black metal οπαδούς. Με το προηγούμενο "Godspeed on the Devil's Thunder" φάνηκε πως ξαναβρίσκουν τον δρόμο τους, επιστρέφοντας στον παλιό ήχο τους. Το "Darkly, Darkly, Venus Aversa" ολοκληρώνει αυτή την επιστροφή. Black με αρκετά gothic και ατμοσφαιρικά στοιχεία, λουσάτο και βαμπιρικό με concpet σχετικά με την Λίλιθ (πρώτη σύντροφο του Αδάμ και μητέρα των βαμπίρ). Ο δίσκος είναι πολύ καλός και απαιτεί περισσότερα ακούσματα σε σχέση με το παρελθόν. Μπορώ να πω ότι βάρυνε λίγο ο ήχος τους και ανέβηκαν οι ταχύτητες. Το εξώφυλλο και όλη η ατμόσφαιρα παραπέμπει σε Tim Burton (μήπως και ο Dani θα ήθελε να παίξει σε κάποια ταινία του;). Πραγματικά η ατμόσφαιρα είναι κολλητική, με ορχήστρες, πλήκτρα, χορωδίες και γυναικεία φωνητικά. Τραγούδια που ξεχωρίζουν σε ένα όμορφο σύνολο, είναι τα "The Cult of Venus Aversa", "One Foul Step From the Abyss" και "Lilith Immaculate", τα οποία θυμίζουν εποχές "Dusk and Her Embrace". Αυτά που μου έκαναν περισσότερη εντύπωση γιατί διαφέρουν, είναι το "The Persecution Song" με την gothic μελωδία, το thrashy "Deceiving Eyes" και το "Forgive Me Father" όπου ο Dani τραγουδάει σαν τον King Diamond σε ένα πιο μελωδικό κομμάτι. Οι κιθάρες δεν κρύβουν την αγάπη τους για τους Iron Maiden, το rhythm section ανεβάζει την δυναμική, ενώ ο τρόπος που τοποθετήθηκαν τα γυναικεία φωνητικά, δεν μπορεί να μην σου θυμίσει εποχές "Cruelty and the Beast".

Συνοπτικά το "Darkly, Darkly, Venus Aversa" είναι ένας δίσκος ακραίου metal που δεν κατηγοριοποιείται σε ένα είδος, γι' αυτό όσοι ακούνε black θα τον αποκηρύξουν και όσοι προτιμούν το gothic θα το θεωρήσουν πιο σκληρό για τα γούστα τους. Σκοτεινό, σαγηνευτικό, μεγαλειώδες και με το θηλυκό στοιχείο έντονο. Οι COF είναι μεγάλη μπάντα, έχουν δημιουργήσει δισκάρες στο παρελθόν και με το νέο τους πόνημα κρατούν τα υψηλά standards τους, αρνούμενοι να γίνουν βαρετοί και μονοδιάστατοι. Το άλμπουμ απλά μας υπενθυμίζει τους λόγους που τους αγαπήσαμε.

RATING: 8\10

Posted in: album reviews,black,gothic,music,symphonic