Άλλη μια εκλογική αναμέτρηση έλαβε τέλος με τα γνωστά αποτελέσματα. Ποια δηλαδή; Την εναλλαγή εξουσίας ανάμεσα σε δύο οικογενειοκρατούμενες παρατάξεις. Το αποτέλεσμα αποτελεί σαφή καταδίκη της ΝΔ, αποδοκιμασία απέναντι στα αντιλαικά της μέτρα, στην αλυσίδα των σκανδάλων και στον "αόρατο" (πρώην) πρωθυπουργό κ. Καραμανλή. Ο αυταρχισμός και το ξεπούλημα των πάντων στην πλάτη της μεσαίας τάξης (οι κατώτερες τάξεις διαχρονικά υποφέρουν), η επίθεση στην παιδεία, η πλήρης συμμόρφωση με οποιοδήποτε μέτρο της Ε.Ε (την οποία ο ίδιος λαός αποδοκιμάζει, θυμηθείτε την αδιαφορία ή απέχθεια απέναντι στις Ευρωεκλογές που σημαίνει και απαξίωση του θεσμού) σε σημείο καταπίεσης και η μηδενική κοινωνική πολιτική της απερχόμενης κυβέρνησης ήταν στοιχεία που ακόμη και οπαδοί του κόμματος δεν μπορούσαν να αγνοήσουν. Ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και την λατρεία απέναντι στα σλόγκαν "τάξις και ηθική" και "σεμνά και ταπεινά".
Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη πέτυχε μια συντριπτική νίκη όχι από δική του ικανότητα και ενεργοποίηση αλλά επειδή οι προηγούμενοι ήταν αρκούντως καταστροφικοί, δημιουργώντας κλίμα απέχθειας! Το τι θα συμβεί στην συνέχεια μένει να το δούμε, αφού η ακροδεξιά παραμένει ενισχυμένη, χωρίς όμως να ανεβάζει τα ποσοστά της. Ο ρατσιστικός και αυταρχικός πολιτικός λόγος που κυριαρχεί σε ακροδεξιές παρατάξεις ανα την Ευρώπη ενσωματώθηκε πλήρως και στο ΛΑΟΣ, που με τις τραγικές κινήσεις του (βλέπε προτάσεις σε άτομα για υποψηφίους που θα μετέτρεπαν το ψηφοδέλτιο σε guest list ενός club) δεν κατάφερε να προσελκύσει νέους ψηφοφόρους. Ο ρόλος του είναι καθαρά να συγκεντρώνει ψήφους "διαμαρτυρομένων" πολιτών, δείχνοντας πως η πολιτική του βάση δεν είναι συαθερή και πως παρόλη την συγκυρία θα παραμείνει ένα κόμμα διαμαρτυρίας (και υποκρισίας). Από την άλλη η Αριστερά δεν μπορεί μέσω της σιωπηρής και "safe" θέσης της παρά να συμμετέχει απλά από συνήθεια. Αν δεν ανανεωθεί ο αριστερός λόγος δεν μπορεί παρά να παραμένει ένας δορυφόρος του συστήματος, αφού ακόμη και σ' αυτές τις εκλογές αδυνατούσε να καρπωθεί την αποδοκιμασία του κόσμου. Αναφορικά με τους Οικολόγους-Πράσινους, παραμένουν ένα νέο παιχνίδι των ΜΜΕ που εκμεταλλεύεται το επίκαιρο της περιβαλλοντικής ευαισθησίας για να προβάλλει ένα κόμμα ως ένα πολιτικό προιόν. Η αλήθεια βέβαια είναι πως χρειάζονται νέοι παίκτες στο πολιτικό σκηνικό.
Το πρόβλημα είναι πως πλέον οι περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται σε κόμματα και παρατάξεις μόνο και μόνο όταν είναι απογοητευμένοι από κάποιο άλλο. Σαφώς οι ιδεολογικές ταμπέλες έχουν σβήσει προ πολλού και τα κριτήρια που ψηφίζει κανείς είναι διαφορετικά, αλλά η ψήφος αποδοκιμασίας δεν αποτελεί πολιτική θέση. Σημαίνει απλά μια εν λευκώ παράδοση στον επόμενο νταβατζή που κάποια στιγμή θα δημιουργήσει γύρω από το πρόσωπό του την ίδια αποδοκιμασία και θα στρέψει τον λαό να ψηφίσει τον επόμενο "αναγκαστική λύση". Βέβαια στην συγκεκριμένη περίπτωση οι πολίτες αποδοκίμασαν μια ευρύτερη νεοφιλελεύθερη πολιτική, κάτι που διαφαίνεται ως ρεύμα και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
2 σχόλια:
Το να στραφείς σε ένα άλλο κομμα όπως το ΠαΣοΚ, είναι ότι χειρότερο, αλλα να ρήξεις ψήφο αντίδρασης, για να σπάσεις τον δικκοματισμό;:/Λευκό;Τι άλλη λύση υπάρχει πια;(εκτός απο το να πάρουμε τα βουνά!)
Τι να ψηφίσει πια κανείς; Πραγματικά αναρωτιέμαι!Εγώ λέω να φτιάξουμε ο καθένας μας από ένα κόμμα και να ψηφίζουμε τον εαυτό μας σε κάθε εκλογές! Αυτή θα'ναι μια πραγματική έκπληξη για τα κυρίαρχα κόμματα, χαχα!Το ρίχνουμε στην πλάκα γιατί δεν βλέπω δυστυχώς φως στο τούνελ...Οι σημαιούλες που κυμάτιζαν έξω από τ'αυτοκίνητα, τα οποία εν κινήσει κόρναραν κιόλας πανηγυρίζοντας την νίκη του ΠΑΣΟΚ ήταν ότι πιο εμετικό! Έλεος δηλαδή!Άντε να δούμε τι θα κάνουν κι αυτοί...
Δημοσίευση σχολίου