To Mέλλον μας προσπέρασε. Εκεί που νομίζαμε ότι υπήρχαν δύο πολιτικές ιδεολογίες μόνο, μας προέκυψαν δεκάδες βασισμένες στο life-style. Την δεκαετία του '80 και του '90 υπήρχε ο φόβος για πυρηνικό ολοκαύτωμα, πλέον το έχουμε στην άκρη του μυαλού μας σαν να συνέβη σ' ένα ακαθόριστο παρελθόν ή σαν να το σβήσαμε από το μυαλό μας, μιας που άλλαξαν δέρμα οι απειλές. Η Επιστήμη φάνταζε ως η σανίδα σωτηρίας από τον πόνο, παρ' όλα αυτά πεθαίνουν περισσότεροι άνθρωποι στις μέρες μας και οι ασθένειες πολλαπλασιάστηκαν και φαντάζουν σαν τρόποι εξολόθρευσης. Οι προηγούμενες δεκαετίες ήξεραν πως είναι το παρελθόν και είχαν συνάμα απίστευτη δίψα για το μέλλον. Τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας μοιάζουν βαρετά και παρωχημένα σε πολλές περιπτώσεις γιατί μας τα διηγήθηκαν πολλάκις στο παρελθόν και τίποτα δεν επαληθεύτηκε σαν να ήταν προφητεία μιας μυστικής ροής πληροφορίας. Το Μέλλον το ζούμε.
Συνέβη και δεν πήραμε είδηση πως και γιατί. Η καθημερινότητα έγινε πιο περίπλοκη και οι δυνατότητές μας μοιάζουν άπειρες. Δεν υπάρχει Μέλλον όπως μας το υποσχέθηκαν, μόνο Χάος. Γι' αυτό οι μεγαλύτεροι σε ηλικία βρίσκουν απρόσωπη την εποχή μας. Γι' αυτό οι νέοι δείχνουν να υποτιμούν την φαντασία καθώς δεν τους δίνει απτά κέρδη, μετρήσιμα. Μάλλον γι 'αυτό υπάρχουν τόσοι πολλοί προγονολάγνοι και υμνητές του ένδοξου παρελθόντος. Πλέον το Παρελθόν, όποιο κι αν είναι αυτό, μοιάζει αθώο.
Ποτέ δεν ήρθαν οι εξωγήινοι να γίνουμε φίλοι ή να εμπλακούμε σε πόλεμο. Ούτε ανακαλύψαμε το περιβόητο περί ζωής σε άλλους πλανήτες. Ποτέ δεν επαναστάτησε η τεχνητή νοημοσύνη εναντίον των ανθρώπων όπως έδειχναν ταινίες σαν τον "Eξολοθρευτή". Ο άνθρωπος δεν έγινε περισσότερο ελεύθερος. Οι ανισότητες αυξήθηκαν, όπως και το χάσμα μεταξύ Δυτικού και Τρίτου κόσμου. Ποτέ δεν έγινε ο Τρίτος Παγκόσμιος, ούτε ήρθε όμως παγκόσμια Ειρήνη. Καταφέραμε να δουλεύουμε περισσότερες ώρες την ημέρα, κερδίζοντας λιγότερα. Δεν έγινε τίποτα το συνταρακτικό που να αλλάξει τον κόσμο. Να μεταμορφώσει όλη την αντίληψή μας ως ανθρωπότητα. Δεν συνέβη ούτε κάτι απίστευτα όμορφο, ούτε κάτι συγκλονιστικά τρομακτικό. Μας κορόιδεψαν!
Μας υποσχέθηκαν πως στο Μέλλον θα συμβούν απίστευτα πράγματα κι όμως δεν συνέβησαν. Όλα πλέον μοιάζουν περισσότερο προσχεδιασμένα, αποστειρωμένα και ρηχά. Δεν υπάρχει γοητεία στο Μέλλον. Δεν φαίνεται στον ορίζοντα ούτε σκοτεινό, ούτε φωτεινό. Δεν διαφαίνονται ορατές απειλές, ούτε όμως και τρανταχτές ελπίδες. Το Μέλλον ή καλύτερα το Παρόν είναι άχρωμο, άσμο και άγευστο. Τα όνειρα είναι καταναλωτικές συνήθειες πλέον. "Τι θέλεις απ' την ζωή σου;" ρωτάς. "Μια καλή δουλειά, αμάξι, σπίτι, δυο βυζιά(για άντρες), δύο μπράτσα(για γυναίκες) κι ένα εξοχικό για μια βδομάδα διακοπών..." παίρνεις συνήθως ως απάντηση, με μερικές διαφορές στην σειρά.
Τα παιδιά μεγαλώνουν πρόωρα, οι μεγάλοι νεανίζουν. Η πληροφορία δεν απελευθερώθηκε, πάλι συγκεκριμένα συμφέροντα την ελέγχουν. Η Τέχνη δεν ανακάλυψε νέους τρόπους έκφρασης. Ο κινηματογράφος παρέμεινε ίδιος και μάλιστα βλέπουμε περισσότερα remakes. Η μουσική δεν απογειώθηκε αλλά μετατράπηκε σε fast food που όταν περάσουν τα χρόνια δεν θυμάσαι ότι το γεύτηκες. Το internet δεν έφερε την επανάσταση που νομίζαμε στα εμβρυακά του στάδια. Δεν εξερευνήσαμε σε βάθος τα μεταφυσικά φαινόμενα. Είμαστε στο σημείο που είμασταν πριν 20 χρόνια. Δεν ήρθε καν η Δευτέρα Παρουσία! Ακόμα κι ο Διάβολος δεν ήρθε ποτέ στο ραντεβού. Και μέσα σε όλα αυτά, οι διανοούμενοι, οι πνευματικοί άνθρωποι χάθηκαν, κρύφτηκαν, συμβιβάστηκαν. Απογοητευμένοι που δεν ήρθε το Μέλλον που γι' αυτό αγωνίζονταν.
Κι οι ονειροπόλοι τα βράδια όταν όλοι κοιμούνται σκαρφίζονται τρόπους ν' ανοίξουν μια νέα ρωγμή στην πραγματικότητα, μήπως δουν το Μέλλον που μας φοβήθηκε και κρύφτηκε ή αν μας εγκατέλειψε, προσπερνόντας μας. Μάλλον το Μέλλον δεν μένει πια εδώ.
12 σχόλια:
Τα έγραψες τόσο όμορφα και περιεκτικά που δεν ξέρω τι να προσθέσω!Εδώ το 2000 λέγανε ότι θα'τανε η χρονιά της αποκάλυψης,της καταστροφής και δε ξέρω και εγώ τι άλλο.Πόσο μακριά φαίνεται τώρα αυτο;Ζούμε για το Μέλλον ξεχνώντας να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε στο παρόν!Ας ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε σήμερα αυτά που θα μας συγκλονίσουν Αύριο!κ ας μην τα περιμένουμε όλα από τους άλλους.
"Όλα αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν". Όντως, οι αλλαγές που μας... υποσχέθηκαν δε φάνηκαν, τουλάχιστον με την ένταση που τις περιμέναμε ή έτσι νομίζουμε. Κι αυτό εξηγείται με βάση τη λογική, διότι όταν ζεις σε μια εποχή δεν μπορείς να αντιληφθείς το μέγεθος των αλλαγών που συντελούνται. Αυτό συμβαίνει μόνο όταν μελετάς τα γεγονότα με μια απόσταση "ασφαλείας" 20-30 χρόνων, έχοντας δηλαδή αποστασιοποιηθεί.Θα συμφωνήσω με αυτό που λέει ο awakened. Ζούμε για το μέλλον, ξεχνώντας ότι όλα είναι παρόν. Η γνωστή ηθοποιός Σίρλευ Μακ Λέιν είχε πει κάποτε: "Πρέπει να ζούμε τη ζωή με το λεπτό. Όχι να σχεδιάζουμε, αλλά να παραδινόμαστε στη στιγμή. Αυτό που καταλαβαίνω με την ηλικία είναι ότι όλη η ζωή συμβαίνει ταυτόχρονα. Είναι κβαντική φυσική. Δεν υπάρχει ούτε παρελθόν ούτε μέλλον. Όλα είναι τώρα".ΥΓ. Φίλε samael ζητώ συγνώμη για την πολυήμερη απουσία, αλλά ξεκίνησα πρακτική και... τρέχω. Ελπίζω να μπω σε ένα ρυθμό και να καταφέρνω να μπαίνω πιο συχνά από εδώ και πέρα...
Πόσο μα ΠΟΣΟ δίκαιο έχεις! Νμίζω στο έχω ξαναναφέρει ότι οι σημειολόγει χαρακτηρίζουν την εποχής μας ως 3ο Μεσαίωνα. Για την Επιστήμη μου τουλάχιστον ισχύει. Παραμένει πρώτη αιτία θανάτων παγκοσμίως ο καρκίνος και δεύτερη το AIDS. Εδώ και 20 χρόνια στάσιμα νερά...Καλό ΣΟυΚού φίλε ;-)
wraio to keimeno file kai periexei polles alhtheies!einai omws olo diko soy??
@awakened:Mάλλον μας έβαλαν σε κρυογονική κάψουλα και δεν προλάβαμε να δούμε την καταστροφή που την είχαμε δει πολλές φορές στο πανί της μεγάλης οθόνης. Το Μέλλον φεύγει κι εμείς αποθεώνουμε συνεχώς το παρελθόν ή ζούμε μόνο για το παρόν.@δ.τζ:Φίλε δ.τζ. σίγουρα η παρατήρηση σε βάθος χρόνου βοηθάει για συμπεράσματα, αλλά από την άλλη το παρόν αποθεώνεται συνεχώς με το να ξεχνάμε από που ξεκινήσαμε και ν' απουσιάζει το όραμα για το αύριο. Μάλλον θα είναι απόρροια του μεταμοντερνισμού.ΥΓ.Δεν χρειάζεται να το αναφέρεις καν φίλε δ.τζ. Είσαι απ' τους πιο συνεπείς αναγνώστες του blog (κάτι που με τιμά) και εξάλλου ο χρόνος είναι αμείλικτος ;)Καλό κουράγιο στην πρακτική!@mad:3ος Μεσαίωνας μάλλον αν συνυπολογίσουμε και την στροφή σε παραδόσεις, παρελθόν και την μεγαλύτερη επιρροή της θρησκείας στον πολιτισμό...απολύτως δικαιολογημένα.Καλό Σ/Κ φίλε mad.@ανώνυμος:Μακάρι να μην ήταν αλήθειες. Ναι, είναι δικό μου το κείμενο.
"Οι ανισότητες αυξήθηκαν, όπως και το χάσμα μεταξύ Δυτικού και Τρίτου κόσμου"Η μετανάστευση αυξήθηκε.Oi πλούσιοι έγιναν λιγότεροι και πλουσιότεροι.Η ψηφιακη τεχνολογία αντί να μειώσει το χρόνο εργασίας μάλλον τον αύξησε και έδωσε περισσότερα χρήματα στους έχοντες και κατέχοντες.Η παγκοσμιοποίηση φαίνεται να ωφελεί ελάχιστους και να βλάπτει τους περισσότερους.Τα περιβαλλοντικά προβληματα οξύνθηκαν..........Παρ όλα αυτά δεν ξεχνάμε:- Tomorrow will not be like today- Tomorrow I will a happy- Every day is a beginning- Today is the first day of the rest of my life....-- Today is the big day- ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΗΜΕΡΑ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ- Carpe diem(Xαίρου τη μέρα σου)Οράτιος- Nothing lost and nothing gained- Break the rules without explicit and implicit permissions- I Hope I Die Before I Get Old."Enjoy now, because now you live"
"Η Τέχνη δεν ανακάλυψε νέους τρόπους έκφρασης"Θα μείνω μόνο σε αυτό καθώς δυστυχώς δεν ισχύει. Τώρα πλέον η ψυχοπάθεια βαφτίζεται τέχνη. Πέρνα από το blog μου, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ!!!
@τάσος:Πράγματι αντί να χρησιμοποιήσουμε τα όποια επιτεύγματα προς όφελός μας, μας χρησιμοποιούν αυτά. Και φυσικά συμφωνώ με το μότο "άδραξε την μέρα"! Κάθε μέρα είναι μια αρχή για ν' αλλάξουμε κάτι. Δυστυχώς ή ευτυχώς κινητήρια δύναμη παραμένει το Εγώ. @στέλιος:Το είδα φίλε Στέλιο, υπέγραψα κι όλας. Επειδή πολλοί μπορεί να μην το γνωρίζουν, αναφέρεσαι στον άρρωστο άνθρωπο που αυτοαποκαλείται καλλιτέχνης και που άφησε να πεθάνει ένας καημένος σκύλος από ασιτία κρατώντας τον δεμένο στην γωνιά ενός μουσείου. Μάλιστα σκοπεύουν να τον βραβεύσουν. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε όσοι διαβάσετε αυτό το σχόλιο είναι να περάσετε και να υπογράψετε για να μην βραβευτεί, ούτε καν να γίνει αποδεκτό αυτό το δίποδο ζώο. Ωστόσο η Τέχνη έχει πολλάκις λογοκριθεί ειδικά στην χώρα μας...θυμίσου πολιτιστική Ολυμπιάδα ή πρόσφατα που καθηγητής σχολείου θεώρησε απρεπή έργα του Πικάσσο και δεν πήγε τους μαθητές στην έκθεση...
Εξοργίστηκα με τη περίπτωση του τύπου.. Αλλά το ίδιο εξοργίστηκα και με την απαγόρευση του καθηγητή στο να παρακολουθήσουν οι μαθητές την έκθεση του Πικάσσο στη Θεσσαλονίκη! Τραγικό το πρώτο σκηνικό.. Τραγελαφικό το δεύτερο.Οσον αφορά για το μέλλον, τι να σου πω.. προσπαθώ να ειμαι αισιόδοξη, αλλά ..
Εγώ νομίζω ότι απλά πάμε με ...πρώτη! Όλο και κάτι γίνεται, απελπιστικά αργά όμως. Ένα γαλαξία έχουμε καβαλήσει και μάλιστα κάπου μας πάει! Και η ζωή μας είναι τόσο ασήμαντη για όλο αυτό το σχέδιο. Μάλλον αμελητέα. Έχουμε αρρωστήσει τον πλανήτη μας και ένα φτέρνισμά του είναι ικανό να κάνει reset το σύστημα.Ίσως παλιά ήταν πιο αγνή και διψασμένη η ματιά μας για το μέλλον. Τώρα είναι θολή από την αλαζονεία και πράσινη από τα δολάρια.Τώρα κατάλαβα το σχόλιό σου για το σκοτεινό δωμάτιο. Σίγουρα είναι μια ρωγμή στη πραγματικότητα!Καλό μεσημέρι.(βγάζει νόημα ? Είχα μια πολύ μεγάλη διακοπή στη μέση!)
Πράγματι, αυτά που γράφεις είναι αλήθεια και τα γράφεις όμορφα.Απλώς τα πάντα είναι μια λογική εξέλιξη των πραγμάτων. Αν είχαν προσεγγίσει το μέλλον ρεαλιστικά και ψύχραιμα, θα είχαν προβλέψει τον κορεσμό που θα υφίστατο ο κόσμος σε πολλά επίπεδα που, σε συνδυασμό με τη σταδιακή έξοδο της ανθρωπότητας από την εποχή που το ένστικτο πρυτάνευε της λογικής, αλλά και από τις έντονες εποχές διεκδικήσεων και αντεκδικήσεων που ακολούθησαν, θα μας οδηγούσε στη βαρετή εικόνα που εκπέμπουμε αλλά και λαμβάνουμε σήμερα.Επειδή όμως είναι πιο ενδιαφέρον αλλά και πιο γοητευτικό να φαντάζεσαι το μέλλον έτσι όπως σε εξιτάρει περισσότερο, τα μυαλά των ανθρώπων προέβλεπαν σημεία και τέρατα. Με αποτέλεσμα τελικά τέρατα να μη δούμε, παρά να μείνουμε στα σημεία...Και, αν το δούμε και λίγο πιο φιλοσοφικά... Η γνώση δε φέρνει συνήθως την ευτυχία. Η κατάκτηση της γνώσης μπορεί να φέρει ευτυχία, ως επίτευξη ενός διακαούς ευγενούς ευσεβούς πόθου, αλλά η ίδια η γνώση μπορεί να προσφέρει διευκολύνσεις στην καθημερινότητά μας, αλλά κανείς δεν εγγυάται ότι είναι πιο ενδιαφέρουσα η ζωή ενός υπαλλήλου σήμερα από αυτή ενός homo erectus που κάθε μέρα κυνηγούσε βουβάλια, χωρίς να έχει υπόψη του τη χοληστερίνη.Συγχαρητήρια για το κείμενο.
@roadartist:Είμαστε για γέλια και για κλάματα. Όσο θυμάμαι την περίπτωση της πολιτιστικής Ολυμπιάδας...διαπιστώνω ότι είμαστε (σε συνάρτηση και με άλλα περιστατικά) σε νέο Μεσαίωνα! Ποιο μέλλον; Εμπρός...για πίσω!@radio marconi:Είμαστε τα παράσιτα και κάποια στιγμή ο οργανισμός της Φύσης θα θελήσει να ανεβάσει πυρετό για να ξεμπερδεύει από εμάς μια και καλή. Είναι όλα κβαντική φυσική; ΥΓ.Βγήκε πολύ καλό και φυσικά χρειάζεται παρακολούθηση προσεκτική από πλευράς αναγνώστη.@jason:Συγχαρητήρια για το σχόλιο! Η Γνώση ποτέ δεν είναι εχέγγυο για τίποτα παρά μόνο όταν δίνεις εξετάσεις (όπου κι αν είναι αυτές).Αυτό είναι το πρόβλημα, πως το "μέλλον" φαντάζει πως δεν ήρθε αφού τίποτα συνταρακτικό δεν στιγμάτισε την εποχή που ζούμε. Πέρα από την κλιματική αλλαγή και τους πολέμους για την Ειρήνη...
Δημοσίευση σχολίου