ΝΕΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΞΙΣΩΣΗ

Δεν είμαστε αγανακτισμένοι, αλλά αποφασισμένοι. Πολλοί δημοσιογράφοι κάνουν αναλύσεις επί αναλύσεων για να εξηγήσουν το τι συμβαίνει στην πλατεία, τι πρεσβέυει, ποια είναι τα αιτήματα, που ανήκει πολιτικά. Πολλοί πάλι, προσπαθούν να το απαξιώσουν. Άλλοι μακάριοι στην νοοτροπία της υποταγής, λένε "δεν θα γίνει τίποτα" και βουλιάζουν περισσότερο στους καναπέδες. Υπάρχουν κι αυτοί που λοιδωρούν τον κόσμο που κατεβαίνει στο Σύνταγμα. Προσωπικά έχω την συνείδησή μου καθαρή, αφού ούτε ρουσφέτι ζήτησα ποτέ, ούτε λάδωσα ποτέ, ούτε έτρεξα πίσω από πολιτικάντηδες, ούτε φοροδιέφυγα, ούτε ψήφισα ποτέ κάποιο κόμμα, ούτε σκέφτηκα να πάρω καταναλωτικό δάνειο. Αυτή είναι μια μικρή απάντηση σε άτομα που νομίζουν ότι στο Σύνταγμα κατεβαίνουν οι βολεμένοι. Η κυβέρνηση δεν έχει την λαική νομιμοποίηση, αλλά δεν φαίνεται να την υπολογίζει κιόλας. Παρότι είναι έτοιμοι οι βουλευτές της να ψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο βάζοντας την ταφόπλακα σε ολόκληρη την χώρα, θα έχουν το θράσος να ζητήσουν μετά από καιρό την ψήφο. Οποιαδήποτε κυβέρνηση είχε δημοκρατικές ευαισθησίες θα είχε προσφύγει σε εκλογές για να νομιμοποιηθεί "για τα μάτια του κόσμου", από την στιγμή που θα ακολουθούσε νέα σκληρή πολιτική. Ιδιαίτερα τώρα που προστέθηκε ένας νέος αστάθμητος παράγοντας: Οι πλατείες. Η κυβέρνηση κωφεύει απέναντι στην παλλαική απόρριψη.

Ο ΓΑΠ φαίνεται ότι έχει άλλες βλέψεις. Μετά την πλήρη εξαπάτηση των ψηφοφόρων του, φαίνεται αποφασισμένος να εξαντλήσει την θητεία του, ώστε να ολοκληρώσει το ξεπούλημα και όταν φύγει κακήν-κακώς, να έχει έτοιμη θέση για καριέρα σε κάποιον διεθνή οργανισμό. Εξάλλου κι ο ίδιος ξέρει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να επανεκλεγεί σε περίπτωση εκλογών. Άρα η αδιαφορία του για την πλήρη διάλυση κι υποδούλωση της Ελλάδας, έχει βάση στο ότι βρίσκεται σε εντεταλμμένη υπηρεσία.

Η επικίνδυνη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επιχειρεί μάλιστα να εξισώσει το Μνημόνιο με την Δημοκρατία! Ο λαός μπορεί να διαμαρτύρεται, αλλά η κυβέρνηση δικαιούται να κάνει ότι θέλει και ο πολίτης απλά να περιμένει τις εκλογές. Αυτή είναι η "δημοκρατική" λογική τους. Πέρα από την εξαπάτηση των ψηφοφόρων που ψήφισαν άλλο προεκλογικό πρόγραμμα και άλλο τελικά βρήκαν μπροστά τους. Αυτή είναι η δημοκρατία του κοινοβουλευτικού συστήματος. Η καταστρατήγηση του συντάγματος, η εκχώρηση εξουσιών σε ξένες δυνάμεις, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού πλούτου, η εξαθλίωση και η υποθήκευση του μέλλοντος. Παρόλα αυτά, κάποιοι ακόμη θεωρούν αμφισβήτηση της δημοκρατίας, τα λέιζερ στον Πεταλωτή, τα γιαούρτια και τις μούντζες.

Είναι πολύ αργά για δάκρυα και δημοκρατικά συναισθήματα. Οι ίδιοι οι πολιτικοί απαξίωσαν κάθε έννοια δημοκρατίας και δικαίου και η επίκλησή της ακούγεται σαν κρύο ανέκδοτο. Οι "αγανακτισμένοι" (όπως τους βαφτίζουν τα μέσα) δεν έρχονται με έτοιμες λύσεις, όπως έκαναν τα κόμματα εδώ και χρόνια. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά. Ούτως ή άλλως θεραπείες-αστραπή δεν υπάρχουν.

Αν δεν υπήρχε ο κόσμος στις πλατείες, εύκολα η κυβέρνηση θα διαχειριζόταν τις καταστάσεις. Θα γίνονταν οι γνωστές προβοκάτσιες, θα έφταιγε ο ΣΥΡΙΖΑ κοκ. Κόμματα και συνδικάτα, έχουν πάρει πολλά μηνύματα από τις πλατείες. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ που για χρόνια εκμεταλλεύτηκαν τους εργαζόμενους για την ανέλιξη των διοικητικών τους στελεχών στις πρόσφατες πορείες τους συγκέντρωσαν μόλις 300 και 400 άτομα, την στιγμή που το Σύνταγμα γίνεται ο προορισμός χιλιάδων πολιτών. Η Μεταπολίτευση είναι στην τελευταία της πράξη.

Posted in: κοινωνία