ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ:Η ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕ ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ

Εδώ και δεκαετίες το ιδιωτικό κεφάλαιο οραματίζεται την ολοκληρωτική του επικράτηση επί των κρατών. Τα ολιγοπώλια κατάλαβαν ότι μόνο μέσω του ελέγχου της πίστωσης και της διακίνησης του χρήματος θα μπορούσαν να ελέγχουν κοινωνίες που λειτουργούν έστω και με αστικές δημοκρατίες. Το τραπεζικό σύστημα μέσω της κατάργησης ρυθμιστικών κανόνων μπόρεσε να οργιάσει και να ποντάρει ανοιχτά στην κερδοσκοπία. Η Ελλάδα με το που εισήλθε στην ζώνη του euro απευθείας στερήθηκε το δικαίωμα χάραξης νομισματικής πολιτικής. Η κεντρική τράπεζα της Ελλάδας επίσης δεν ακολουθεί κατευθυντήριες γραμμές από την κυβέρνηση, αλλά από την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα. Το κοινωνικό μοντέλο ολόκληρης της Ευρώπης στηρίχτηκε σε ένα ενιαίο νόμισμα. Γι' αυτό κάποιοι υποστηρικτές του προσπαθούν να θολώσουν τα νερά αποκόπτοντας την οικονομία με την κοινωνία σαν ανεξάρτητα συστήματα. Το ίδιο έκαναν "τα παιδιά της Σχολής του Σικάγο" στην Λατινική Αμερική. 

Το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού είναι η με κάθε τρόπο αύξηση του κέρδους. Ο στυγνός ατομικισμός και η απογύμνωση της αγοράς από κάθε έννοια ηθικής. Ο τρόπος που είναι δομημένη η Ε.Ε. ευνοεί περιπτώσεις σαν της Ελλάδας. Δηλαδή για να είναι κάποιες οικονομίες δυνατές, όπως της Γερμανίας, πρέπει να υπάρχουν κράτη στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η αποδοχή του euro ως ενιαίο νόμισμα αυτομάτως σημαίνει έντονη επιρροή των ισχυρών κρατών στα αδύναμα. Ένα κράτος με τόσα δημοσιονομικά προβλήματα και δομικές δυσλειτουργίες σαν το δικό μας εύκολα μετατρέπεται σε παρασιτικό. Βέβαια οι κυβερνήσεις θα έπρεπε να ξέρουν ότι καθήκον κάθε κράτους είναι η οικονομική ανάπτυξη προς όφελος της ευημερίας των πολιτών του.  Οι "φωστήρες" αδυνατούσαν να καταλάβουν ότι από την στιγμή που μπήκαμε στην ζώνη του euro και δεν μπορούμε να ρυθμίσουμε ούτε τις ισοτιμίες, ούτε τα επιτόκια, κατ' επέκταση δεν είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε οικονομικές κρίσεις (κατασκευασμένες και μη).

Η ισχυρή χώρα ευνοείται από ένα ενιαίο ισχυρό νόμισμα, από την στιγμή που δεν ενοποιούνται και τα δημοσιονομικά των κρατών. Αυτοί που τώρα είναι εναντίον της χρεοκοπίας αγνοούν(;) ότι η μετατροπή της Ελλάδας σε δουλοπαροικία δεν έχει να κάνει με την σωτηρία του λαού, αλλά με την σωτηρία του euro! Τα σημερινά δάνεια που παίρνει η κυβέρνηση προορίζονται για την εξόφληση παλαιότερων τοκοχρεωλυσίων. Όταν δεχτήκαμε το ευρώ ήταν σαν να δεχόμαστε να ελέγχουμε στον μικρότερο βαθμό την οικονομία μας και το εμπόριό μας. Εξάλλου για να αυξήσει τα κέρδη του ένα κράτος πρέπει να ζημιωθεί ένα άλλο. Αυτό σημαίνει πως δεν μπορεί να εφαρμοστεί το ενιαίο νομισματικό σύστημα, εκτός κι αν ενωθούν και τα δημοσιονομικά όλων των χωρών, κάτι που φυσικά δεν συμφέρει τους ισχυρούς. Η αλληλεγγύη και το κοινό καλό δεν είναι το φόρτε τους.

Το δόγμα του Milton Friedman αγνοεί πως κάθε χώρα έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Όπου εφαρμόστηκε είχε καταστροφικά αποτελέσματα. Χιλή, Αργεντινή, Ινδονησία, Ισημερινός, είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα που αποδεικνύουν πως η παγκόσμια απανθρωποποίηση που επιφέρει ο νεοφιλελευθερισμός ως ιδεολογικός μανδύας του καπιταλισμού, δεν γίνεται ανεκτή από τους λαούς. Βέβαια εκεί υπήρχε μια απροκάλυπτη βία, όπου οι αντιφρονούντες εξαφανίζονταν και βασανίζονταν, ενώ στρατιωτικά καθεστώτα και δικτάτορες ανέλαβαν τον ρόλο του μαντρόσκυλου της εξουσίας.

Στην Ευρώπη το σύστημα προσπαθεί αρχικά να επιβληθεί με ειρηνικά μέσα. Το κάθε ισχυρό κράτος αποβλέπει στο εξής: Αφού συσσωρεύσει κεφάλαιο (μέσω των εξαγωγών του σε άλλα) να το επενδύσει στην υποψήφια "αποικία" (που το κεφάλαιο αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά χρήματα καταναλωτών). Η επένδυση αυτή αφορά αγορά ομολόγων και εξαγορά υποδομών και εθνικού πλούτου. Έτσι "επενδύουν" οι αποικιοκράτες. Έτσι βαφτίζονται οι καιροσκόποι "ξένες επενδύσεις".

Αρχικά πρέπει να αμφισβητηθεί το ίδιο το ελεύθερο εμπόριο. Ο ελεύθερος ανταγωνισμός είναι ωφέλιμος μόνο σε περιπτώσεις ισοδύναμων κρατών. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι δογματικός μέχρι εκεί που δεν παίρνει, προσηλωμένος μόνο στην οικονομία και στον ωμό ρεαλισμό που δεν υπολογίζει ανθρώπινο κόστος. Ένα είδος πολέμου χωρίς όπλα.

Η Τρόικα δεν θέλει να προτείνει βιώσιμα μέτρα, αλλά όσο το δυνατόν πιο αρπακτικά. Εσκεμμένα δεν χορηγεί δάνειο με μικρότερο επιτόκιο, ειδικά από την στιγμή που η ΕΚΤ δανείζει σε όλες τις τράπεζες με επιτόκιο μόλις 1,5%. Εσκεμμένα δεν δίνει χρόνο στην κυβέρνηση (την πιο καταστροφική από την μεταπολίτευση) να ανασυνταχθεί. Οι προθέσεις τους έγιναν ορατές και στους τυφλούς. Η μεγάλη βιασύνη που τους χαρακτηρίζει και τα συνεχόμενα μνημόνια αποδεικνύουν ότι θέλουν να πάρουν ότι έχουμε και δεν έχουμε και να μας μετατρέψουν σε κινέζικου τύπου οικονομία. Η...διάσωση των τραπεζών και των τοκογλύφων είναι πιο σημαντική από την ζωή ενός νεογέννητου ή από την αξιοπρέπεια ενός ηλικιωμένου που παλεύει να επιβιώσει. Αν και μεγάλες κοινωνικές εντάσεις προμηνύονται (και όπου πήγαν αυτό έγινε) στο ΔΝΤ δεν έχουν βάλει μυαλό. Αντιθέτως, αγχωμένοι τρέχουν να κάνουν πλιάτσικο σε ότι προλαβαίνουν και μετά να μας παρατήσουν στην τύχη μας. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είναι εναρμονισμένοι με τα "θέλω" των δανειστών. Μόνη σωτηρία είναι να επιστρέψουμε στην δραχμή κι ας χρεοκοπήσουμε. Καλύτερα να περάσεις δύσκολα και ελεύθερος και περήφανος, παρά αιώνιος σκλάβος-πειραματόζωο στις ορέξεις των αγορών.

Posted in: πολιτικη,πολιτική,σύστημα