Η Εξουσία είναι αποκρουστική. Χαράζει την ασχήμια της πάνω στα πρόσωπα αυτών που την υπηρετούν. Τα θεμέλια αυτού του τόπου βρίσκονται στα έγκατα της διαφθοράς, της αναξιοκρατίας, του ωχαδελφισμού και του "κάνε πως δεν βλέπεις". Τα όσα παρακολουθούμε να ξεχύνονται ως βλένα απ' τους τηλεοπτικούς μας δέκτες είναι ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση. Και πραγματικά με τρομάζει το πόσο διαπλεκόμενα είναι όλα, πόσα εφιαλτικά σενάρια υπάρχουν και συμβαίνουν καθημερινά εν αγνοία μας. Επίσης τρομάζω με την ευκολία που κανιβαλίζονται άνθρωποι, που η κάθε νέα γενιά κατηγορείται και συκοφαντείται όταν πρόκειται να διεκδικήσει τα θέλω της. Θλίβομαι για την ευκολία της γνώμης σχετικών-άσχετων, για την λογική "να βολευτούμε", για τον κιτρινισμό και την ισοπέδωση των διαχρονικών ανθρώπινων αξιών, για την διαπόμπευση της αξιοπρέπειας και την επιβολή των πελατειακών σχέσεων σε όλα τα επίπεδα. Υπάρχει ένα κενό στον νεοελληνικό πολιτισμό κι έχουμε πέσει μέσα. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο ναδίρ γιατί καθημερινά το επανακαθορίζουμε.
Χαρτογιακάδες κανονίζουν τις τύχες μας. Όλα τα κοινωνικά αγαθά ξεπουλιούνται, ακόμη και τα λιμάνια της χώρας. Οι υποκλοπές ακόμη και στο τηλέφωνο του πρωθυπουργού ξεχάστηκαν γιατί σκύβουμε το κεφάλι πάντα. Η τηλεόραση αναπαράγει την μιζέρια και μηρυκάζει την σήψη μέχρι να αναδευτεί και να μας πνίξει. Οι κουμπάροι και οι νταβατζήδες δεν έπαψαν κι ούτε θα πάψουν να υπάρχουν. Οι τιμητές των πάντων ξιφουλκούν για την ανθρώπινη τιμή ενώ πολλάκις την έχουν ευτελίσει. Οι ηγέτες κάθε τομέα μας πείθουν ότι δεν αξίζει να ψάξουμε, μας θέλουν μικρούς. Τα mall μέσα σε μια τσιμεντούπολη έγιναν προτεραιότητα εις βάρος των πάρκων και του πρασίνου. Οι πολίτες έγιναν ηδονοβλεψίες. Σιωπούν. Η σιωπή υποδηλώνει ανοχή, ενώ ταιριάζει ακουστικά και με την ενοχή.
Τα έχετε ακούσει όμως όλα αυτά ξανά, σωστά; Ο Βίτκεστάιν έλεγε πως "Η βελτίωση του εαυτού σου είναι το μόνο πράγμα που μπορείς να κάνεις για να βελτιώσεις τον κόσμο". Σε μια εποχή που υπερτονίζεται με χυδαίο τρόπο η κακογουστιά κι η έλλειψη οραμάτων οφείλουμε να συνεχίσουμε όχι να ελπίζουμε γενικά κι αόριστα, αλλά να διορθωθούμε. Ν' αποδείξουμε ότι μάθαμε απ' τα λάθη μας. Ο καθένας από εμάς είναι ένα δυναμικό στοιχείο θετικής αλλαγής του κόσμου. Η Εποχή του Τίποτα που ζούμε είναι πιο δύσκολη και οι ηττημένοι είναι περισσότεροι απ' τους νικητές. Κάθε μας απόφαση, πράξη, σκέψη και επιλογή μπορεί να βάλει λίγο χρώμα στον καμβά αυτού που θεωρούμε ασήμαντο. Ας βρούμε όλοι μαζί το πνεύμα της αλληλεγγύης, της ανοχής απέναντι στο διαφορετικό κι ας κάνουμε ο καθένας την "επανάσταση μέσα του", ας ξεπεράσουμε τα φοβικά σύνδρομα δηλαδή την άγνοια και να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στο Όνειρο και την Ελευθερία.
14 σχόλια:
χθες στην ΕΤ1 στην εκπομπή του Κούλογλου, παρουσιαζόταν μια άλλη Ελλάδα, μια Ελλάδα παραγωγική, με φαντασία, τεχνολογικά άρτια και ερευνητικά δραστήρια. Η AGB ωστόσο προτίμησε το ξεκατίνιασμα του Δημοσιογράφου (πάντα σε τρίτο πρόσωπο) και των συν αυτώ! Κακό αυτό, πολύ κακό...
"Η βελτίωση του εαυτού σου είναι το μόνο πράγμα που μπορείς να κάνεις για να βελτιώσεις τον κόσμο". Δε θα μπορούσα παρα να συμφωνήσω απόλυτα μ'αυτή την φράση...Ούτως ή άλλως απο κει δεν ξεκινάνε όλα; Απο εμάς τους ίδιους!
gine h allagh pou thes na deis ston kosmo.kala oi fwtografies einai tromeres k oxi mono aftes genikos oles pou vazeis sto blog :)
Ο Μιθριδατισμός είναι που με τρελαίνει, η εκούσια αποδοχή σε όλα αυτά.
[...]-Τι θέλω να πω? Ο δυναμίτης δεν ήρθε ως εδώ για να διδάξει. Ηρθε για να ξυπνήσει κόσμο.-Νομίζεις πως ο δυναμίτης μπορει να κάνει τον κόσμο καλύτερο?[...]-Ισως δεν κάνεις τις σωστές ερωτήσεις. Αν το μόνο που σε ενδιεφέρει είναι να κάνεις τον κόσμο καλύτερο,γύρνα πίσω...[...]Αλλά αν σε ενδιεφέρει να ΖΗΣΕΙΣ έναν καλύτερο κόσμο, τότε μείνε εδώ μαζί μου.-Μπα? μπορεί να'ταν εντάξει_ίσως_για σενα και για μένα, αλλά και η υπόλοιπη ανθρωπότητα?-Ο καλύτερος κόσμος από κάπου πρέπει ν'αρχίσει. Γιατί όχι από σένα και από μένα?[...]ΤΡΥΠΟΚΑΡΥΔΟΣ,ΤΟΜ ΡΟΜΠΙΝΣ
Το κειμενο ηταν δυστυχως παλι λιγο ισοπεδωτικο.Ειδικα εκει που λες "Εποχη του Τιποτα".Παρουσιαζεις τη μαυρη οψη της κοινωνιας, οχι πως δεν υπαρχει, αλλα σαν μοναδικη.Αν καποιος διαβαζε τα κειμενα σου χωρις να γνωριζει σε ποια εποχη αναφερονται, θα ελεγε πως ειναι ο Μεσαιωνας.Πιστευεις αληθεια οτι ζουμε ενα νεο Μεσαιωνα; Εγω πιστευω πως εχουμε σημειωσει πολυ μεγαλη προοδο σε πολλους τομεις και δε μπορουμε να το παραβλεψουμε αυτο, οσα προβληματα κι αν υπαρχουν.Οι φωτογραφιες παντως ειναι καταπληκτικες.
@meniek:Η δυστυχία πουλάει δυστυχώς. Η δραματοποίηση κι η μιζέρια...@awakened:Ας γίνουμε ο καθένας ένας "μικρός επαναστάτης"...@puppet master:Ακριβώς αυτό είναι και το νόημα του post.Seth rulezzz!@kiki:Πάθαμε ανοσία φίλη kiki.Ευτυχώς όχι όλοι μας.@jelaiza ros:Πολύ όμορφο και χαρακτηριστικό απόσπασμα. Ο Τομ Ρόμπινς είναι εξαιρετικός.@anisixos:Φίλε anisixe νομίζω πως θες να μου πεις κάτι; Που είδες την ισοπέδωση "για ακόμη μια φορά"; Συμβολικά μιλάω. Εποχή του Τίποτα την λέω γιατί προβάλεται το τίποτα ως κάτι σπουδαίο όχι επειδή δεν υπάρχουν οραματιστές, δημιουργικοί άνθρωποι και ελπίδα.Μάθε να διαβάζεις όπως τα γράφω.Αν έδινες προσοχή στην τελευταία παράγραφο θα καταλάβαινες πως δεν υπάρχει τίποτα ισοπεδωτικό αλλά αντίθετα αισιόδοξο. Λυπάμαι αν προσπαθείς να αλλοιώσεις το νόημα όσων γράφω.ΥΓ.Εσύ δεν έγραφες πως η πραγματικότητα είναι πολύ άσχημη, ότι δεν μπορεί να τα παρουσιάζουν οι δημοσιογράφοι όλα μαύρα, αν η ίδια η κοινωνία δεν είναι χάλια κτλ; Αντιφάσκεις...
Aς πω κι εγώ. Εγώ συμφωνώ με την απαισιοδοξία του samael. Νομίζω ότι ζούμε σε ένα καθεστώς "ανόδου της ασημαντότητας", όπως το λέει ο Καστοριάδης, που αντιστοιχό του δεν έχει υπάρξει στην ανθρώπινη ιστορία. Φυσικά δε μιλάμε για Μεσαίωνα. Δεν είναι πάντα ο Μεσαίωνας το απόλυτο κριτήριο της βαρβαρότητας, ακόμα κι αν είναι το πιο χαρακτηριστικό. Όπως είχα γράψει αλλού, τι είναι καλύτερο, να σου απαγορεύεται να μιλάς ελεύθερα ή να επιτρέπεται να ξελαρυγγιάζεσαι σε μια έρημο που δε σ' ακούει κανείς, σε μια "έρημο που εξαπλώνεται" όπως έλεγε ο Νίτσε; Δεν έχει και μεγάλη σημασία ούτε η σύγκριση ούτε η απάντηση.ΥΓ Μια επιφύλαξη μόνο. Δε συμφωνώ -αν το υπονόησε κανείς- ότι η επανάσταση γίνεται μέσα μας, μόνο μέσα μας. Η επανάσταση, αν γίνεται, γίνεται μέσα μας κι απέξω μας. Αλλιώς αποτελούμε το καλύτερο άλλοθι του καναπέ μας, δηλαδή της απάθειάς μας και της βαρβαρότητας.
Δεν σε βρίσκω απαισιόδοξο, αντίθετα! Μάλιστα περιγράφεις μια νοσηρή πραγματικότητα με την ελάχιστη υπερβολή που της αξίζει! Ο κάθε ένας μας όλο και κάτι προσπαθεί να κάνει αλλά χρειάζεται να γίνει το επόμενο βήμα, το "όλοι μαζί". Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Τι ψάχνεις φίλε μου;Ψιλά γράμματα (ακατάληπτα νοήματα)για τα "γίδια" που υπάρχουν γύρω μας.O anisixos λέει παραπάνω ότι εσύ τα παρουσιάζεις λες και ζούμε στο Μεσαίωνα.Εντάξει έχουμε 2008, ε και;Ακόμα κάποιοι προσκυνούν βαλσαμωμένους τράγους και μάλιστα με τηλεοπτική κάλυψη... ίσως τελικά να είμαστε πολύ ΠΡΙΝ το Μεσαίωνα.ΑΜΗΝΥΓ:Τώρα που έθιξα τα ιερά και τα όσια, τα "γίδια" θα μου την πέσουν. Θα το απολαύσω..
ΥΓ 2:Συγνώμη που στο χαλάω αλλά τις photo τις βρίσκω λίγο... κάπως... Mess in Black = Χάλια Μαύρα (LOL)
Αναμφίβολα περνάμε μια περίοδο που οι αξίες της κοινωνίας μας δοκιμάζονται. Φαίνεται πως ο κόσμος γύρω μας γκρεμίζεται με μιας, εντελώς ξαφνικά, αλλά δεν είναι έτσι. Όσα συμβαίνουν σήμερα, η γενικευμένη σήψη που ξεχειλίζει το ποτήρι της ανοχής των πολιτών, δεν είναι τίποτα άλλο από το επιστέγασμα (τουλάχιστον) μιας εικοσαετίας βουτηγμένης στη διαφθορά, τη διαπλοκή, τη μίζα και την κακοδιοίκηση. Κι όλα αυτά με την ανοχή (αν όχι τη σύμπραξη) της κοινωνίας.Όμως δεν είναι όλα μαύρα, αυτό είναι σίγουρο. Διότι ναι μεν η τι-βι κανιβαλίζει, αλλά κανιβαλίζει τους τακτικούς επισκέπτες της και όχι αυτούς που την αποστρέφονται. Και σε τελική ανάλυση, αυτό είναι ένα κομμάτι του παιχνιδιού. Οι κανόνες της τηλε-κοινωνίας είναι γνωστοί στους παροικούντες τη «γυάλινη» Ιερουσαλήμ. Εξάλλου, φαίνεται πως επιβεβαιώνεται το δόγμα ότι ή τηλεόραση δεν είναι τίποτα άλλο από μια αντανάκλαση της ίδιας της κοινωνίας μας. Κι εκεί συχνά πυκνά βλέπουμε να επιβραβεύονται οι (επιεικώς) μέτριοι και να αγνοούνται οι καλοί.Όπως λοιπόν για το ότι κανιβαλίζονται άνθρωποι φταίνε κυρίως αυτοί, που δίνουν– δια της παρουσίας τους– στην τηλεόραση τέτοια νομιμοποιητική δύναμη, έτσι φταίει κατά κάποιον τρόπο η νέα γενιά –εμείς– όταν «κατηγορείται και συκοφαντείται», διότι όχι σπάνια αυτό-γελοιοποιείται στα παράθυρα και τα πλατό της τι-βι, για μερικές στιγμές δημοσιότητας.Η απάντηση λοιπόν στην προαναφερθείσα κρίση αξιών βρίσκεται σε μας. Δε φταίει καμία «κακή» τηλεόραση για την απέραντη μετριότητα της ελληνικής κοινωνίας. Πέρα από το γεγονός ότι δεν έχει δα και τόση δύναμη η τηλεόραση, ας μην ξεχνάμε ότι εμείς οι ίδιοι νομιμοποιούμε αυτού του ίδιους τα προγράμματα με τις τηλεθεάσεις που τους δίνουμε…
Αυτό που απολαμβάνω πλεόν στα κείμενά σου φίλε Samael είναι το ότι δίνεις και τη λύση στο πρόβλημα που θέτεις. Οντως ο Βίγκενστάιν είπε την ατάκα του αιώνα. Του προηγούμενου όμως. Εγώ θα ήθελα μια αναπροσαρμογή στο νέο αιώνα που φαίνεται σαφώς πιο περίπλοκος και ισοπεδωτικός από μόνος του. Αυτοβελτίωση ναι, αλλά με προϋποθέσεις. Να σκέφτεσαι και τους γύρω σου, να σκέφτεσαι και το αύριο. Μπορούμε να κάνουμε ένα μιξ? το καλύτερο...PS: πάω από Seth να χαζέψω λιγάκι
@imagine radical:Σαφώς η επανάσταση ξεκινά από μέσα μας, από εκεί αρχίζει να σπάει το Σύστημα πριν εκφραστεί μαζικά. Αν και είμαι επιφυλακτικός για τις καθοδηγούμενες επαναστάσεις. Βέβαια είναι λεπτή η γραμμη΄που μπορεί να χωρίσει την ατομική πρωτοβουλία με τον ατομικισμό κι εκεί για μένα χρειάζεται προσοχή.@radio marconi:Έτσι φίλε μου.Είμαστε πολλοί και το μόνο που λείπει είναι η συλλογική οργάνωση, να βγούμε απ' το καβούκι μας.@στελιος:Δυστυχώς είμαστε σε έναν Νέο Μεσαίωνα φίλε Στέλιο. Επέστρεψε δυναμικά ο σκοταδισμός κι οι ύπουλες μέθοδοι καταστολής.ΥΓ.Ο Seth είναι μέλος των Septic Flesh...@δ.τζ:Φίλε δ.τζ. ακριβώς αυτό νομίζω κι εγώ. Δοκιμάζονται οι αξίες οι διαχρονικές. Δοκιμαζόμαστε εσύ κι εγώ. Η τηλεόραση δεν είναι υπεύθυνη για όλα τα δεινά ασφαλώς, αλλά δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε την δύναμή της να διαμορφώνει πραγματικότητες.@mad:Φίλε mad δεν προτείνω λύση σε κάτι που δεν εξαρτάται από ένα άτομο κι από μένα ασφαλώς.Είναι περισσότερο μια συνειδητοποίηση της κατάστασης πως μπορούμε να τ' αλλάξουμε όλα, αρκεί ο καθένας να σταματήσει έμπρακτα να σταματήσει να υποστηρίζει τον "τύραννο". Και φυσικά όλοι μας να σπάσουμε τα τείχη που μας κρατούν τον έναν μακριά απ' τον άλλον και να κατεβάσουμε τα χέρια υποστήριξης προς την μετριότητα. Και όπως έγραψα λίγο πιο πάνω να είμαστε προσεκτικοί γιατί η ατομική πρωτοβουλία με τον ατομικισμό χωρίζονται από μια λεπτή γραμμή.Καλησπέρες σε όλους!
Δημοσίευση σχολίου