Oι Riot, ένα συγκρότημα που κυρίως είχε φίλους από την δεκαετία του '80, αποφάσισε να βγάλει νέο δίσκο μέσα στο 2011, με το lineup της εποχής όπου γνώρισαν μεγαλύτερη αναγνώριση. Ο Tony Moore λοιπόν επέστρεψε, αλλά αρκεί αν χρησιμοποιείς τα ίδια υλικά για το "γλυκό";
Ποτέ δεν μου άρεσε η παρελθοντολαγνεία και η σύγκριση παλαιότερων κυκλοφοριών μιας μπάντας με τις νεότερες, παρά μόνο ως τρόπο για να συνεννοούμαστε. Το "Immortal Soul" είναι παραδοσιακό heavy metal, το οποίο όμως αν και μαρτυρά την εποχή από την οποία ανδρώθηκε, ηχεί μοντέρνο και φρέσκο. Σ' αυτό συντελούν οι ερμηνείες του Moore και τα riffs-ξυράφια. Οι κιθάρες μπορούν και μελωδίες να γεννούν, αλλά και με speed metal ξεσπάσματα να γαζώνουν. Τα solos δε, είναι απολαυστικά.
Tα φωνητικά είναι τσίτα-τα-γκάζια, αλλά διαθέτουν και την απαραίτητη εκφραστικότητα ώστε να μην ακούγονται μονότονα. Μεγάλο ατού του album είναι σίγουρα οι μελωδίες και ο λυρισμός. Βασική του αδυναμία, το επαναλαμβανόμενο μοτίβο και το "θαμμένο" rhythm section. Πάντως, με τραγούδια σαν το εκρηκτικό "Riot", το βραδυφλεγές "Crawling", το power "Wings Are For Angels" (για μένα το καλύτερο) ή το "Sins of the Fathers" ο οπαδός τους θα γουστάρει.
Δεν ξέρω τι μπορούμε να περιμένουμε από τους Riot στο μέλλον, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια τίμια κυκλοφορία, που αξίζει να προσέξουν ακόμη και όσοι δεν είχαν προσέξει το συγκρότημα ως τώρα.
Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011
RIOT-IMMORTAL SOUL
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου