ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΔΙΣΚΟΙ ΓΙΑ ΤΟ 2011

Καλή μουσική χρονιά και το 2011, με πλήθος πολλών δίσκων από όλα τα ιδιώματα του σκληρού ήχου. Μεγαλύτερη απόδειξη δεν θα μπορούσε να είναι όχι μόνο αυτή η λίστα που θα απολαύσετε παρακάτω, αλλά και πολλά καλά albums, που έμειναν έξω από την 20-άδα, αν και αξίζουν και με το παραπάνω. Η επιλογή μόνο εύκολη δεν ήταν, αν και η πρώτη θέση ήταν καπαρωμένη εδώ και καιρό, οι υπόλοιπες 2-3 θέσεις λίγο πολύ είχαν ξεκαθαρίσει και από εκεί και κάτω, έγινε χαμός, μέχρι να κατασταλάξουμε σ' αυτή την λίστα. Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος την κορυφή την κέρδισε επάξια ελληνικό συγκρότημα. Υπάρχει αρκετή ποικιλία, αφού σχεδόν απ' όλα τα είδη του metal θα βρείτε κάτι.

Μακάρι και το 2012 να είναι τόσο πλούσιο μουσικά. Να περνάτε όσο πιο όμορφα μπορείτε με τα αγαπημένα σας πρόσωπα, να έχετε υγεία και ν' ακούτε την μουσική που σας κάνει να νιώθετε και να περνάτε καλά. 



 1. SEPTIC FLESH-THE GREAT MASS

Τι είναι το “The Great Mass”; Είναι ο γάμος μεταξύ του death metal και της συμφωνικής μουσικής. Ένας γάμος ανίερος, με αρκετά ατμοσφαιρικά στοιχεία, μυστικιστικούς στίχους και gothic αναφορές. Η όλη ατμόσφαιρα θυμίζει soundtrack ταινίας τρόμου, με την φιλαρμονική ορχήστρα της Πράγας να παίρνει τον ρόλο των ακραίων riffs με τέτοιο τρόπο που σου σηκώνει την τρίχα κάγκελο. Eίναι μια συμφωνική εμπειρία, σπουδαιότερη και πιο σκοτεινή από τις περισσότερες αντίστοιχες κυκλοφορίες εδώ και αρκετά χρόνια. Οι Septicflesh φίλτραραν τα καλύτερα στοιχεία τους απ’ όλη την πορεία και τα μεταμόρφωσαν σε ένα ηχητικό τέρας που δεν ενδιαφέρεται να γίνει αγαπητό και προσιτό.

 

 

 

 



 2. MASTODON-THE HUNTER

Οι Mastodon ακολουθούν και πάλι το καλλιτεχνικό τους ένστικτο και την καρδιά τους, ξεδιπλώνοντας όλη τους την αγάπη για τους Pink Floyd, την ψυχεδέλεια και τους Led Zeppelin, αλλά και γενικότερα για τον ’70s ήχο. Ο ήχος των Mastodon είναι εδώ, αλλά ακούγεται διαφορετικός, με σαφώς πιο rock προσέγγιση. Μερικά από τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γράψει ποτέ βρίσκονται συγκεντρωμένα στο “The Hunter”. Θα το πω απλά: Είναι ένας κλασικός δίσκος, σήμερα. Οι Mastodon είναι στην θέση του οδηγού και θέτουν τους κανόνες του παιχνιδιού.

 

 

 

 



 3. MACHINE HEAD-UNTO THE LOCUST

Ο νέος δίσκος ακολουθεί με διακριτικό τρόπο τα βήματα του "The Blackening" διατηρώντας το groove και τις πολύπλοκες δομές των συνθέσεων. Ο τσαμπουκάς που τους χαρακτηρίζει είναι εδώ, η αυθεντική metal αισθητική και ο ογκώδης ήχος το ίδιο, αν και αυτή την φορά η προσέγγισή τους είναι περισσότερο μελωδική. Εισάγει κάποια νέα στοιχεία και διατηρεί την μπάντα στα υψηλότερα επίπεδα του σκληρού ήχου, αφού παραμένει απίστευτα δημιουργική και εμπνευσμένη.

 

 

 

 



 4. THE DEVIL'S BLOOD-THE THOUSANDFOLD EPICENTRE

Είναι ένα άλμπουμ που συνδυάζει το ανίερο doom με την ψυχεδέλεια των ’60s, το heavy rock\metal με τον αποκρυφισμό και την folk με την ποίηση των παρηκμασμένων. Το “The Thousandfold Epicentre” είναι απρόσιτο, αλλά ταυτόχρονα ελκυστικό και εθιστικό. Η μουσική τους σφύζει από ενέργεια και κρατά το ενδιαφέρον καθ’ όλη την διάρκεια. Το πρωτόλειο metal και η ποίηση του Poe μπορούν να βρουν σημείο αναφοράς εδώ μέσα. Όπως όλα τα σκοτεινά έργα. Σου δίνει την εντύπωση πως ηχογραφήθηκε μέσα σε κάποιο ξέφωτο με πεντάλφες και τις μάγισσες να χαχανίζουν γύρω από τα τσουκάλια.

 

 

 

 



 5. TERRA TENEBROSA-THE TUNNELS

Γράφτηκε αυτή η μουσική από ανθρώπους; Πραγματικά δεν ξέρω. Είναι τόσο μονολιθική αλλά και σύνθετη, επιθετική και μελαγχολική. Προκαλεί δέος, σαν ντοκουμέντο από το υπερπέραν. Να το περιγράψω όμως -επιτρέπεται- για να συνεννοηθούμε. Noise, black, post, sludge, ψυχεδέλεια. Όλα αυτά μαζί σε κατάμαυρο καμβά. Χορηγείται σε μικρές δόσεις και μόνο μετά από ιατρική συνταγή.

 

 

 

 



 6. PRIMORDIAL-REDEMPTION AT THE PURITANS HAND

Τα σκοτεινότερα βασίλεια του ιδιαίτερου επικού, κελτικού ήχου τους που ξεκίνησαν να εξερευνούν με το “The Gathering Wilderness” και γνώρισαν μεγαλείο στο “To Τhe Nameless Dead” εδώ κατακτούνται πλήρως από έναν στρατιώτη που καλπάζει με το άλογό του μέσα από το πεδίο μάχης όπου νεκροί άντρες κείτονται. Παίρνει τα black metal πρώιμα στοιχεία τους και τα σφυρηλατεί μέσα από την επική οπτική της εποχής “Hammerheart”, των μεγάλων Bathory για να δημιουργήσει ξεχωριστούς ύμνους. Το συναίσθημα περισσεύει για μια δισκογραφία και κρατάς την ανάσα σου.

 

 

 

 



7. OPETH-HERITAGE

Ο πιο παράξενος δίσκος που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ οι Opeth είναι το “Heritage”. Αφήνουν στην άκρη και το παραμικρό death metal στοιχείο για να επικεντρωθούν στην δεύτερη μεγάλη επιρροή τους, που δεν είναι άλλη από το prog rock και την ψυχεδέλεια των ’70s. Πιάνο, jazz προσέγγιση, μελαγχολία που ποτίζει κάθε νότα και λέξη, συναίσθημα. Το “Heritage” αποτελεί ένα νέο γόνιμο έδαφος για να αναπτύξουν την μουσική τους. Ταυτόχρονα κάνει ορατές δυνατότητες του συγκροτήματος, που δεν φανταζόμασταν.

 

 

 

 



8. SUN OF NOTHING-THE GUILT OF FELLING ALIVE

Αστική ζωή, τυποποιημένη, ένας τρόπος ύπαρξης που σε κάνει να νιώθεις ένοχος αν δεν ακολουθήσεις την πεπατημένη. Κοιτάς το εξώφυλλο του νέου δίσκου των Sun of Nothing. Δίσκο είπα; Συγνώμη. Μανιφέστο είναι. Οι Sun Of Nothing απελευθέρωσαν τις δομές στις συνθέσεις τους, κάνοντας τον όρο sludge ν’ ακούγεται πολύ μονολιθικός και το black περιοριστικό ως ιδίωμα. Χρησιμοποιώντας noise υλικό και περισσότερο συναίσθημα, δημιούργησαν τον καλύτερό τους δίσκο. Mετά το τέλος της ακρόασης περισσότερο κλίνεις στο “…Feeling Alive”.

 

 

 

 



9. MOONSORROW-VARJOINA KULJEMME KUOLLEIEDEN MASSA

Mέσα από τον αφηγηματικό χαρακτήρα της μουσικής τους προσφέρουν ότι θέλει ένας ακροατής. Έπική ατμόσφαιρα, εντυπωσιακές εναλλαγές, σκεπτόμενες progressive δομές, μελωδίες που σε στοιχειώνουν, folk που σε ταξιδεύει και μαυρομεταλλική επιθετικότητα μέσα στο κάθε τραγούδι ξεχωριστά, αλλά και στο άλμπουμ ως ενιαίο σύνολο. Μαγικό έργο.

 

 

 

 



10. DREAM THEATER-A DRAMATIC TURN OF EVENTS

Όσο ακούς το άλμπουμ εντυπωσιάζεσαι και περισσότερο. Οι συνθέσεις είναι υπέροχες, ο λυρισμός επέστρεψε, όλα είναι εμπνευσμένα. Για την ακρίβεια ο δίσκος φαίνεται να κρατάει μόνο τα στοιχεία για τα οποία τους αγαπήσαμε. To ”A Dramatic Turn Of Events” είναι ποιοτικό, είναι δίσκος-δήλωση και ένα σπουδαίο άλμπουμ, το οποίο αποτελεί ένα χρυσό κεφάλαιο στην ιστορία αυτού του πραγματικά μεγάλου συγκροτήματος.

 

 

 

 

 



11. AMORPHIS-THE BEGINNING OF TIMES

Οι Amorphis δεν συμβιβάζονται με την μετριότητα και κυκλοφορούν ένα ακόμη πολύ καλό άλμπουμ, με όμορφα τραγούδια, φοβερές κιθάρες, άψογα φωνητικά, μελωδίες που μαγνητίζουν. Η διαφορά του με τους προκατόχους του είναι πως δεν έχει κραυγαλέα hits, ούτε κάποιο πολύ βαρύ τραγούδι, αλλά είναι πιο progressive (ωραία η προσθήκη σαξοφώνου, φλάουτου και κλαρινέτου) και σίγουρα πιο μελαγχολικό.

 

 

 

 

 



12. THE HAUNTED-UNSEEN

Αν η καλλιτεχνική εξέλιξη είναι αυτοσκοπός για μουσικούς απ’ όπου κι αν προέρχονται, οι Σουηδοί έβαλαν πολλά στοιχήματα μαζεμένα για έναν δίσκο. Οι nu metal επιρροές, οι alternative rock πειραματισμοί που εφαρμόζουν οι A Perfect Circle και τα εμπορικά τραγούδια που έγραψαν, δηλώνουν θάρρος από μεριά τους, αλλά και δημιουργικότητα. Δίσκος από μπάντα με @@ που εδώ έχει το θράσος να δείξει ότι είναι μεγαλύτερη από το ίδιο το ιδίωμα που ως τώρα πρέσβευε.

 

 

 

 



13. WITHIN TEMPTATION-THE UNFORGIVING

Το “The Unforgiving” είναι χωρίς αμφιβολία η πιο προσιτή και mainstream δημιουργία των Within Temptation. Όμως διαθέτει φοβερές μελωδίες, υπέροχες ενορχηστρώσεις, μαγικές ερμηνείες, solos που θυμίζουν το καλό εμπορικό rock, ατμόσφαιρα ταιριαστή σε soundtrack. Δίσκος-αντίδοτο στην μετριότητα χιλιάδων παρόμοιων δίσκων.

 

 

 

 



 14. WOLVES IN THE THRONE ROOM-CELESTIAL LINEAGE

Οι παγανιστικές αναφορές και η συναισθηματική ένταση, συνοδεύονται από κιθάρες μουντές αλλά ταυτόχρονα αιθέριες. Τα ambient σημεία μοιάζουν με την σιγαλιά της εξοχής πριν ξεσπάσει καταιγίδα, ενώ οι μελωδίες είναι τόσο όμορφες ακόμη κι αν συνοδεύονται από black ξεσπάσματα. Η πνευματικότητα της μουσικής τους, έρχεται σε αντιπαράθεση με τα ζωώδη φωνητικά, όμοια με ενός αγριμιού στην σκοτεινιά. Οι αλλαγές είναι υπέρ του δέοντος συγκλονιστικές, ενώ τα γυναικεία φωνητικά όπου υπάρχουν, προσθέτουν στο τελετουργικό\μυστικιστικό αποτέλεσμα, που ήταν πρόθεσή τους από την αρχή να βγάλουν στην επιφάνεια.

 

 

 

 



15. UNIVERSE 217-FAMILIAR PLACES

Το δεύτερο άλμπουμ τους είναι το ίδιο ενδοσκοπικό και μελαγχολικό, αλλά σε αντίθεση με το ντεμπούτο, είναι περισσότερο αιθέριο και λιγότερο βουτηγμένο στα σκοτάδια της ψυχής. Κάποιες αχτίδες φωτός άρχισαν να περνούν το πηχτό σκότος που χτίζουν ηχητικά οι φοβερές κιθάρες, το rhythm section που σε γονατίζει και τα προσεκτικά τοποθετημένα πλήκτρα\πνευστά\κρουστά και έγχορδα. Θρήνος, ψυχορραγία, πόνος, αποδοχή της μαύρης πλευράς, αλλά στο τέλος ίαση. Σαν θρησκευτικότητα.

 

 

 

 



16. INSOMNIUM-ONE FOR THE SORROW

Το “One For Sorrow” είναι ένα κράμα μελωδικού death metal και μελαγχολικού, ατμοσφαιρικού ήχου, από αυτόν που έχει ποτίσει το έδαφος της Φινλανδίας. Kινούνται μεταξύ των κλασικών In Flames και των παλιών Amorphis. Και κάπου εκεί εμπλέκονται και οι πιο γοτθικές στιγμές των Dark Tranquillity.  Η μουσική των Insomnium διακρίνεται από κάτι το αριστοκρατικό και εύκολα μπορεί να σε εγκλωβίσει στις ζοφερές της αποχρώσεις.

 

 

 

 



17. THE DEVIN TOWNSEND PROJECT-DECONSTRUCTION

Το “Deconstruction” ως σύνολο είναι εξ-αι-ρε-τι-κό. Γεμάτο από μικρές υπέροχες λεπτομέρειες για να ανακαλύψεις. Ο Devin Townsend βρίσκεται ίσως στην κορυφή της έμπνευσής του. Ένα ακραίο μιούζικαλ, με τρελές δόσεις χιούμορ, ένα ακόμη πιο θεότρελο concept. Death, black, thrash, electronica...Ένα ηχητικό μωσαϊκό που ξεπερνά τα ιδιώματα που το αποτελούν.

 

 

 

 

 



18. LEPROUS-BILATERAL

Οι Leprous κυκλοφόρησαν έναν δίσκο που δεν διστάζει να συνδυάσει τους King Crimson με τους Tool σε ένα εντελώς μοντέρνο αποτέλεσμα.  Τα πλήκτρα εμπλουτίζουν τις ευφάνταστες ενορχηστρώσεις και το groove ταιριάζει απολύτως με τα προσανατολισμένα σε pop λογική refrains. Εντυπωσιακές και οι μελωδίες, ενώ οι διαθέσεις αλλάζουν συνεχώς. Μελαγχολία, ψυχεδέλεια, παράνοια αλα Faith No More, ελεγεία. Όλα βρίσκονται εδώ. Τεχνική και φαντασία.

 

 

 

 



19. VEKTOR-OUTER ISOLATION

Το “Outer Isolation” είναι γεμάτο ενέργεια, ευφυΐα και προσωπικότητα καταφέρνοντας να πιάσει το feeling σπουδαίων και υποτιμημένων συγκροτημάτων όπως οι Coroner και οι Watchtower. Λυσσαλέο thrash που δεν αρκείται σε μια αναβίωση του ήχου, αλλά σε μια ανανέωσή του. Oι φουτουριστικές ανησυχίες των Voivod βρίσκουν εδώ το δεύτερο σπίτι τους.

 

 

 

 



20. FAIR TO MIDLAND-ARROWS & ANCHORS

 Οι alternative αναφορές δεν είναι “ψαγμένες” αλλά προσιτές για τον καθένα που θέλει ν’ ακούσει καλή μουσική. Το “Arrows and Anchors” είναι από τα αρτιότερα έργα που μπορείς ν’ ακούσεις φέτος. Τεχνικά η μπάντα δεν παίζεται, οι ενορχηστρώσεις είναι μαεστρικά δομημένες και τα refrains κολλάνε στο μυαλό χειρότερα κι από λιωμένο παγωτό στο χέρι τον Αύγουστο.

Posted in: αφιερώματα,best of lists,music