Oι Φινλανδοί βρίσκονται 20 χρόνια στον χώρο, παίζοντας gothic με rock 'n' roll τρόπο, ας το πούμε goth 'n' roll. Τα metal στοιχεία δεν λείπουν με μια μικρή δόση glam rock και καταφέρνουν πάντα να γράφουν hit-άκια για την πλάκα τους. Στο ολοκαίνουριο "Back In Blood" ακούγονται απόλυτα φρέσκοι και κεφάτοι με τα refrains τους να είναι βγαλμένα από μπάντες του L.A., ούτως ή άλλως δεν έκρυψαν ποτέ την αγάπη τους γα μπάντες όπως οι Motley Crue. Ήχος ευθύς που κλίνει περισσότερο προς το rock, με μικρές ατμοσφαιρικές πινελιές για την ποικιλία. Σίγουρα το αποτέλεσμα είναι πιο προβλέψιμο από τις 2 προηγούμενες κυκλοφορίες (Devils, Angels) ωστόσο χωρίς αμφιβολία είναι από τους καλύτερούς τους δίσκους, αφού οι πιασάρικες μελωδίες, τα έξυπνα hooks και τα συναυλιακά refrains είναι εδώ σε αφθονία για να σου ελκύσουν το ενδιαφέρον.
Δυνατά τραγούδια σαν το ομώνυμο, "The Good, The Bad & The Undead", "Kiss Me Undead" και το πρώτο single "Dead Girls Are Easy", gothic στιγμές σαν τα "We Own the Night", "Lips of Blood", τις μπαλάντες "Some Kind of Magick" και "Hunger" θα κερδίσουν νέους ακροατές. O τραγουδιστής Jyrki 69 γουστάρει (και το δείχνει) και σε κάποιες φάσεις θυμίζει τον τραγουδιστή των The Cult, μεγαλύτερο ρόλο έχουν οι κιθάρες όπου έχει γίνει πολύ καλή δουλειά (ακούστε τα solos),ενώ τα πλήκτρα χρησιμοποιούνται απλά για να χρωματίζουν τις συνθέσεις. Συνοψίζοντας, πρόκειται για ένα κλασικό 69 Eyes δίσκο που δεν πρωτοτυπεί, περιέχει όμως hard rock ύμνους κι αν πλησιάσετε θα σας δώσει μια απολαυστική δαγκωνιά.
2 σχόλια:
Πολύ καλός δίσκος όπως και ο προηγούμενος τους! Όσα κομμάτια άκουσα ήταν πολύ καλά! Πρόκειται για συγκρότημα που απολαμβάνω να ακούω!Η φωνή του τραγουδιστή είναι ιδιαίτερη και τα ρεφραίν πιασάρικα που σε κάνουν να τα σιγοτραγουδάς για μέρες...
@Awakened:Ναι αρκετά καλό είναι, περισσότερο στο "Paris Kills" αλλά έχει και ατμόσφαιρα αλα "Wasting at Dawn". Και σε σχέση με τα τελευταία τους (που είχαν 2-4 καλά κομμάτια το καθένα) αυτό μου φαίνεται πιο κλασικό.
Δημοσίευση σχολίου