Δεν ξέρω τίποτα, εσείς τα ξέρετε όλα και γι' αυτό θέλω να σας το μεταδώσω. Ξέρω ποιος είμαι δεν ξέρω το γιατί. Οι μέρες περνούν γρήγορα κι εγώ είμαι πάνω από ένα βιβλίο με λευκές σελίδες. Πρέπει να το γεμίσω, στίχο προς στίχο και να να σχεδιάσω κάθε εικόνα από την αρχή. Γιατί; Ούτε αυτό το ξέρω. Οι μέρες περνούν, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, ξανά Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, μέρες σβήνονται από το ημερολόγιο και περιμένω να θυμηθώ....γράφω, γράφω αλλά το μόνο που μένει στο χαρτί...
All work and no play makes Jack a dull boy
All work and no play makes Jack a dull boy
All work and no play makes Jack a dull boy
All work and no play makes Jack a dull boy
All work and no play makes Jack a dull boy
All work and no play makes Jack a dull boy
All work and no play makes Jack a dull boy
All work and no play makes Jack a dull boy
All work and no play makes Jack a dull boy
All work and no play makes Jack a dull boy
All work and no play makes Jack a dull boy
Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, ξανά Δευτέρα...είμαι νεκρός.
6 σχόλια:
μα νεκροι ειμαστε οταν παντα υπαρχει μια πιεση πανω απο το κεφαλι μας αυτο ειναι ειτε πανελλαδικες ειτε εξεταστικη ειτε μια υποχρεωση που πρεπει να ερθει εις περας μεχρι καποιο χρονικο περιθωριο,δεσμιοι της ιδιας μας της ζωης..νεκροι απο αισθηματα απο ζωη,οι υποχρεωσεις υποχρεωσεις δεν γνωριζει απο αισθηματα απο ανθιρωπινα ορια απο ζωη..απο ελευθερη ζωη κυριως..R
Μυρίζομαι ρουτίνα και βαρεμάρα!Τι να σου συστήσω δεν ξέρω!Θα σου πω αυτό που μου λένε και εμένα συνήθως: Υπομονή! Που θα πάει θα τελειώσει αυτή η περίοδος και θα ξεκινήσεις νέα πιο δημιουργική!Φιλιά και Keep your head up high!
Σε μένα πάλι αυτό το "γιατί" αυτή την φορά ήταν πιο βασανιστικό. Τόσο που οι σελίδες παρέμειναν λευκές, οι μέρες περνούσαν και πάλι... Δευτέρα, Τρίτη... και πάλι Δευτέρα... με εμένα να προσπαθώ να απαντήσω στο "γιατί" και μετά να ΄γυρίσω στις ακόμη λευκές σελίδες, αν η απάντηση το επιτάξει. Επανάσταση; Αντίδραση; Αποκοτιά; Χαμένος χρόνος; Όλα μαζί; Θα δείξει... Καλή συνέχεια.
Αυτο το πράγμα νιωθω κι εγω τον τελευταίο καιρό... "Κλόουν την Τετάρτρη, Κυριακή νεκρός" λένε σε ένα τραγουδάκι τους οι Δ.Κ.!...κάπως έτσι λοιπόν!
@Aνώνυμος:Κυρίως όταν οι υποχρεώσεις έχουν να κάνουν με ένα σύστημα που στο επέβαλαν χωρίς να σε ρωτήσουν. Κι όμως την ελευθερία την έχεις μέσα σου. Στα μύχια της ψυχής δεν μπορεί κανείς να μπει. @Αwakened:Εντάξει έχω τις άμυνες και δεν με επηρεάζει κάτι τόσο πολύ, απλά καμιά φορά καταλαβαίνεις με πόσο ηλίθια πράγματα μπορεί ν' ασχολείσαι. Ευτυχώς τα αγαπημένα μου πρόσωπα με κάνουν να ξεφεύγω από αυτή την "παρένθεση". Φιλιά! Το κεφάλι πάντα είναι ψηλά. ;)
@Elpenor:Οι σελίδες γεμίζουν κι οι προηγούμενες ξαναγίνονται λευκές σαν κάτι να θέλουν...Χρόνος, μια ψευδαίσθηση είναι τελικά.@Βαλίδορος:Τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται λοιπόν...Ευτυχώς υπάρχουν εκείνα τα μικρά απλά πράγματα που λειτουργούν ως καταφύγιο.Και κάτι σχετικό-άσχετο:People=Shit.
Δημοσίευση σχολίου