Οι Πολωνοί Behemoth έχουν κάνει το breakthrough εδώ και χρόνια αφού κατάφεραν να συνδυάσουν τις Slayer καταβολές τους με την αρρώστια των Morbid Angel και τα εξωτικά στοιχεία των Nile, ιδιαίτερα στον πολύ καλό δίσκο "The Apostasy". Ανεβαίνοντας σταδιακά σε δημοτικότητα και καθώς βελτιώνονται συνθετικά και εκτελεστικά συνεχώς, το "Evangelion" είναι από τους πολυαναμενόμενους δίσκους για την χρονιά που διανύουμε. Ακούγοντας το νέο πόνημα των Behemoth λοιπόν κατέληξα στο ότι σίγουρα είναι ο πιο πιασάρικος δίσκος της death περιόδου τους, με riffs που σε κολλάνε στον τοίχο και μετά την πρώτη ακρόαση σε ελκύουν να τα ξανακούσεις. Επίσης μάλλον πρόκειται για τον πιο σκοτεινό δίσκο σε επίπεδο ατμόσφαιρας, αφού τα πομπώδη σημεία είναι αρκετά. Τα τύμπανα είναι ένα ανελέητο σφυροκόπημα με τα blastbeats να δίνουν και να πέρνουν, οι μελωδίες είναι εξαιρετικές (ειδικά τα leads) και τα φωνητικά του Nergal καλύτερα από ποτέ, τον κατατάσσουν στους καλύτερους σύγχρονους τραγουδιστές του ιδιώματος, οι ιαχές του μοιάζουν με πολεμικά καλέσματα, τρομερός!
Ας δούμε τις συνθέσεις:
-Daimonos:Μετά από μια ιδανική-ψαρωτική εισαγωγή, το καλωσόρισμα είναι ένα βάναυσο και γρήγορο τραγούδι στα μέτρα της μπάντας.
-Shemhaforash:Ένα συνεχόμενο ποδοβολητό που καταλήγει σε ένα ανίερο ανατολίτικο outro.
-Ov Fire and the Void:Επιβλητικό, δυσοίωνο με κάποια black στοιχεία, το hit του δίσκου.
-Transmigrating Beyond Realms Ov Amenti:Άλλο ένα στακάτο, ταχύ και δυνατο death/black κομματι που θυμίζει πολύ Marduk και Nile.
-He Who Breeds Pestilence:Μετά από μια εισαγωγή με ήχους κορακιών, η επική αυτή σύνθεση κορυφώνεται με Morbid Angel riffs και φοβερές εναλλαγές. Στα συν η χορωδιακή ατμόσφαιρα στο υπόβαθρο. Μεγάλο συν ο τρόπος που κλείνει.
-The Seed Ov I:Τσαμπουκαλίδικο, thrash-ίζον αλλά καικάπως επαναλαμβανόμενο.
-Alas, Lord Is Upon Me:Πιο σκοτεινό, περισσότερο mid tempo, με ορισμένα ξεσπάσματα να διαδέχονται την μαυρίλα.
-Defiling Morality Ov Black God:Το κομμάτι αυτό είναι κάργα συναυλιακό και το solo μετά το 1:30 πολύ καλό. Το πιο μικρό σε διάρκεια.
-Lucifer:Η πιο επική και μεγαλειώδης σύνθεση του "Evangelion", ένας σκοτεινός ύμνος με αρκετά νεωτεριστικά στοιχεία, γεμάτος στριφνά solos και ένα τελετουργικό κλίμα ανάλογο των Mayhem. Πραγματικά ιδανικό κλείσιμο του δίσκου.
Στο δια ταύτα τώρα: Το τρομερό με τους Behemoth είναι πως ανεβαίνουν επίπεδο, δίνοντας βάση σε όλη την καλλιτεχνική τους εικόνα (δείτε το φοβερό εξώφυλλο) και καλώντας ολοένα και περισσότερους να ακούσουν τον Λόγο του Θηρίου. Δεν ξεπουλήθηκαν επειδή κέρδισαν νέους οπαδούς, ούτε έγιναν εύπεπτοι (πως γίνεται όταν οι Morbid Angel διδαχές είναι το δικό τους Ευαγγέλιο;) όμως δεν φάνηκε να κάνουν κάποιο μεγάλο άλμα σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν τους. Ωστόσο κυκλοφόρησαν με συνέπεια έναν ακόμη πολύ καλό δίσκο που θα κάνουν πολλούς να ασχοληθούν μαζί του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου